مرتضی سحاب خدامرادی - استادیار اقتصاد دانشگاه رازی
پرستو یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
علی بهنیا - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

شاخص پیچیدگی اقتصادی یک کشور نشان دهنده وضعیت رشد و توسعه ی آن کشور است؛ بنابر این بررسی عوامل موثر بر آن و سعی در برطرف کردن موانع روند صعودی آن، از مهمترین زمینه های مطالعاتی اقتصاددانان می تواند به شمار رود. شاخص پیچیدگی اقتصادی سنجش ویژگی های محصولات تولیدی دستگاههای اقتصادی در سطح کشورها است. همچنین این شاخص به دنبال تبیین دانش انباشته شده در محصولات تولیدی و صادراتی یک کشور است که نتیجه ی آن در ترکیب صنعتی کشورها قابل مشاهده است. هدف از این مقاله بررسی تاثیر نرخ ارز و نرخ تورم، به عنوان دو متغیر موثر اقتصاد کلان که تاثیر قابل توجهی بر امر تجارت و صادرات یک کشور دارند، بر شاخص پیچیدگی اقتصاد ایران طی بازه ی زمانی ۲۰۱۸ – ۱۹۹۶، با استفاده از روش الگوی خود توضیحی با وقفههای توزیعی( ARDL) است. بر مبنای این بررسی ها، نرخ ارز تاثیر مثبت و نرخ تورم دارای تاثیری منفی بر شاخص پیچیدگی اقتصادی در کشور ایران است. برای رفع موانع بهبود شاخص پیچیدگی اقتصادی، تدابیری جهت کنترل نرخ ارز و تورم در کشور بایستی اندیشه شود.

تورم، نرخ ارز، شاخص پیچیدگی اقتصادی، درآمد سرانه، روش خود توزیع با وقفه های گسترده(ARDL)