بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر توانمندسازی کارکنان با نقش میانجی مدیریت زمان مورد مطالعه کسب و کارهای کوچک، متوسط و بزرگ در شهر اصفهان

رهبری تحول آفرین را سبکی از رهبری می دانند که در آن رهبر تلاش می کند تا الهام بخش دیگران باشد و انگیزه های درونی بر روی نیازها و تمایلات شخصی را به سمت توجه خارجی به نیازهای سازمانی و کاری تغییر می دهد. کیفیت زندگی کاری بر روابط همکارانه بین کارکنان و مدیریت تاکید داشته و توجه ویژه ای به برقراری ارتباط با تاکید بر اعتمادسازی در کارکنان و تامین هدف های سازمانی و سهیم ساختن کارکنان در اطلاعات دارد. تغییرات وسیع محیطی در دنیای متلاطم امروز، انعطاف پذیری سازمان ها را برای تامین بقایشان امری ضروری ساخته و توانمند سازی و دادن آزادی عمل به کارکنان، یکی از راهبردهای اساسی افزایش عملکرد و تامین بقا در سازمان های امروزی است. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی _ پیمایشی است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه کارکنان کسب و کارهای بزرگ، متوسط و کوچک در شهر اصفهان می باشد. با توجه به نامحدود بودن کلیه کارکنان کسب و کارهای کوچک، متوسط و بزرگ در شهر اصفهان، از روش نمونه گیری در دسترس به تعداد ۳۸۴ نفر از کارکنان کسب و کارهای کوچک، متوسط و بزرگ در شهر اصفهان انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته می باشد. برای تایید روایی از روش روایی محتوایی بر اساس صاحب نظران سازمانها استفاده شده است. برای سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با استفاده از تحلیل smart pls میباشد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که، بین رهبری تحول آفرین و توانمندسازی کارکنان رابطه وجود دارد. بین رهبری تحول آفرین و مدیریت زمان رابطه وجود دارد. بین توانمندسازی کارکنان و مدیریت زمان رابطه وجود دارد.

Keywords:

رهبری تحول آفرین , توانمندسازی کارکنان , مدیریت زمان