استفاده از منابع آب سطحی و زیر زمینی و نیز نیاز آبی از متغیرهای بسیار مهمی اند که چگونگی مصرف آب را در یک حوضه آبریز مشخص می کنند. روشهای متفاوتی برای برآورد پیش بینی این متغیرها و نیز بهینه سازی مدیریت عرضه وتقاضای آب در گذشته ارائه شده که عملا به دلیل آنکه تصمیمات و نظرات خاص مدیران و تصمیم سازان که مبتنی بر تجربه و دانش افراد خبره است، در آنها سهم بسزایی نداشته بین نتایج آنها و شرایط واقعی تفاوت هایی وجود دارد. یکی از مسائل خاص در مدیریت منابع آب مدیریت تلفیقی منابع آب سطحی و زیرزمینی است. نیاز روز افزون به آب بر اثر افزایش جمعیت و توسعه فعالیتهای کشاورزی و صنعتی و محدودیت منابع آب تجدید شونده و قابل استحصال از یک طرف و مواجهه با مشکلات آلودگی و هزینه های سنگین پروژه های جدید و توسعه این منابع از طرف دیگر از جمله دلایلی اند که بهر هگیری ازمدیریت تلفیقی آبهای سطحی و زیرزمینی را به عنوان دو منبع اصلی تامین کننده آب مطرح و ضروری نشان می دهند.