علی باقری دولت آبادی - استادیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه یاسوج

پرسش اصلی مقاله این است که چالش­های فراروی کاربردی­ سازی رشته روابط بین ­الملل در ایران چیست؟ و این چالش­ها چگونه خود را در خروجی پژوهشی این رشته که به شکل مقالات علمی-پژوهشی است، نشان می­ دهند؟ چارچوب نظری پژوهش را رابطه نظریه و پژوهش از منظر دیدگاه ­های اثبات­ گرا و پسااثبات­ گرا شکل می ­دهند. برای این منظور، از هر دو روش کمی و کیفی استفاده شده است. در جریان نگارش مقاله، آثار منتشرشده طی سال­های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ در شش فصلنامه علمی-پژوهشی بررسی شد. یافته­ های پژوهش نشان می­ دهد که عدم اهتمام به پیش­ بینی مبتنی بر سناریوسازی، ناکارآمدی نظام آموزشی، فقدان دست­رسی به داده­ های پژوهشی، نگاه ابزاری به پژوهش در ایران، قطع ارتباط دانشگاه با نهادهای اجرایی، ضعف نسبی در حوزه دانش نظری و عدم نقد در پژوهش­ها، چالش­ های اصلی پیش روی کاربردی­ سازی روابط بین­ الملل به شمار می ­آیند.

روابط بین الملل, سیاست خارجی, پژوهش, دانشگاه, وزارت امور خارجه