عبدالعلی قوام - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
رضا صولت - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

تلاش­های ترکیه برای همگرایی با اروپا پس از گذشت نیم قرن همچنان بی­ نتیجه مانده است. در مرحله­ ی کنونی برای ترکیه و اتحادیه ­ی اروپا امکان بازگشت از این راه وجود ندارد، با­این­ حال، اعضای این اتحادیه هنوز قادر به اتخاذ تصمیمی درباره ­ی عضویت آنکارا نیستند. در مقاله­ ی پیش رو، قصد داریم نشان دهیم که چرا کشورهای اروپایی همچنان در پذیرش ترکیه به عنوان عضوی از اتحادیه­ ی اروپا تردید دارند. اگرچه برخی از موارد، مانند مسائل اقتصادی و حقوق بشری به­ طور رسمی به­ عنوان دلایل مخالفت با عضویت ترکیه بیان می ­شود، با­این­ حال، نمی­ توان از تاثیر مسائل غیرمادی و نبود هویتی یکپارچه در دو سوی این معادله چشم­ پوشی کرد.حزب عدالت و توسعه برای عضویت در اتحادیه­ ی اروپا  تا سال ۲۰۰۷ رویکردی کارکردگرایانه داشته است؛ اما بعد از سال ۲۰۰۷ و پس از کودتای قضایی، سیاست خارجی آنکارا از کارکردگرایی به سمت سازه ­انگاری حرکت کرده است. نویسندگان، با تایید کارکردگرایی به­ عنوان بخشی از موانع اتحادیه­ ی اروپا، به انگاره­های سازه­ انگاری در راستای مذاکرات معتقد هستند.در این مقاله با استفاده از رویکرد سازه انگاری نشان می­ دهیم که چگونه مسائل هویتی و تصویرهای بیناذهنی در مخالفت برخی کشورهای اروپایی با عضویت ترکیه در اتحادیه موثر بوده است. 

ترکیه, اروپا, حقوق بشر, هویت, اقلیت, علوی, کرد, ارمنستان, قبرس