کاربرد ریسک نامطلوب و مدل قیمت گذاری آربیتراژ در سنجش ریسک (رویکردی مالی– بازاریابی به صنعت پتروشیمی ایران)

این تحقیق در راستای ارزیابی و سنجش ریسکهای سیستماتیک و غیرسیستماتیک موثر بر شرکتهای پتروشیمی قبول شده در بورس اوراق بهادار تهران با روش مالی- بازاریابی، در دو مرحله به بررسی دیتا ها رسیدگی نمود. در مرحله نخست به سنجش کمی ریسکهای سیستماتیک و غیرسیستماتیک با رویکرد مالی با استفاده از مفهوم ریسک نامطلوب در نظریه فرامدرن پرتفوی و مدل قیمت گذاری آربیتراژ پرداخته شد و در نتیجه این محاسبات محرز گردید، که احتمال نامقبول نتیجه سهام پرتفوی شرکتهای پتروشیمی مورد تایید در بورس اوراق بهادار تهران، در اکثر سالها، بیشتر از ریسک بازدهی سهام پرتفوی بازار بورس اوراق بهادار تهران بوده است و بیشترین ریسکی که بازدهی سهام شرکتهای پتروشیمی را تهدید میکند، ناشی از عوامل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و تکنولوژی میباشد و عوامل داخلی تاثیرکمتری بر ریسک بازدهی سهام شرکتهای پتروشیمی داشتهاند. در مرحله دوم به سنجش کیفی (رتبه بندی) ریسک سیستماتیک و غیرسیستماتیک با رویکرد بازاریابی پرداخته شد. جهت شناسایی و رتبه بندی ریسکهای موجود در صنعت پتروشیمی از طریق نظرخواهی و توزیع پرسشنامه و تجزیه و تحلیل پاسخها نتایج زیر حاصل شد: پایین بودن کیفیت برخی محصولات پتروشیمی (اوره، بنزین)، نبود نظام جامع کنترل بودجه، هزینه و قیمت نهایی محصولات پتروشیمی از عوامل افزاینده ریسک غیرسیستماتیک در صنعت پتروشیمی است و همچنین افزایش صادرات محصولات پتروشیمی، خصوصی سازی و مدیریت بخش خصوصی از عوامل کاهنده ریسک غیرسیستماتیک در صنعت پتروشیمی می باشد.

Keywords:

تئوری فرامدرن پرتفوی , ریسک مشخص , ریسک نامقبول , رویکرد مالی- بازاریابی , آربیتراژ