بررسی تاثیر آموزش اختصاصی سازی خاطرات بر نارسایی شناختی در بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر خرم آباد

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس جزء بیماری های مزمنی است که ابعاد مختلف زندگی مبتلایان را تحت تاثیر قرار می دهد و با مشکلات و عوارض جسمانی و روان شناختی بسیاری همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش اختصاصی سازی خاطرات بر نارسایی شناختی در بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان خرم آباد در سال  ۱۳۹۹بودند، که تمایل آزادانه برای شرکت در مطالعه را داشتند و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد۳۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه نارسایی شناختی بود. برای تجزیه و تحلیل داده­های آماری  از نرم­افزار SPSS نسخه۱۹استفاده  شد. برای این منظور در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف ­استاندارد برای توصیف داده ­ها و در سطح استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج بیانگر این بود که آموزش اختصاصی سازی خاطرات به طور معناداری موجب کاهش نارسایی شناختی در مرحله ی پس آزمون (۰/۰۰۱>P، ۶۹/۳۷=F)، در بیماران  زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در گروه آزمایش گردید. نتیجه­گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، آموزش اختصاصی سازی خاطرات به عنوان یک مداخله ی روانشناختی موثر در کاهش نارسایی شناختی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می باشد.

Keywords:

memory specificity training , cognitive failure , multiple sclerosis , آموزش اختصاصی سازی خاطرات , نارسایی شناختی , مولتیپل اسکلروزیس