بررسی سطوح مختلف کروم پیکولینات بر عملکرد تولید، کیفیت تخم و متابولیت های خونی در بلدرچین‎ های تخمگذار ژاپنی

    در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف کروم پیکولینات، برعملکرد، کیفیت تخم و فراسنجه ‎های خونی در بلدرچین های تخمگذار در اواخر دوره تولید مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از ۶۰۰ قطعه بلدرچین ژاپنی تخمگذار در سن ۱۰ هفتگی و در قالب طرح کاملا تصادفی با آنالیز تکرار شده در زمان، شامل ۵ تیمار و ۴ تکرار (۳۰ پرنده در هر تکرار) استفاده شد. تیمارهای مختلف آزمایشی شامل: تیمار ۱- جیره پایه، تیمار ۲- جیره پایه همراه با سطح کروم ۴/۰ میلی‎گرم بر کیلوگرم تیمار ۳- جیره پایه همراه با سطح ۰/۸ میلی‎گرم بر کیلوگرم، تیمار ۴- جیره پایه همراه با سطح ۱/۲ میلی‎گرم بر کیلوگرم تیمار ۵- جیره پایه همراه با سطح ۱/۶ میلی‎گرم بر کیلوگرم بودند. در مورد صفات عملکردی و کیفیت تخم بلدرچین که چند بار در طول آزمایش (۴ دوره دو هفته ­ای) اندازه ­گیری شدند آنالیز به­ صورت تکرار شده در زمان انجام گرفت. مقایسه درصد تولید و ضریب تبدیل غذایی یک کیلو تخم، بین تیمارهای مختلف آزمایشی نشان داد که سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی‎داری بر این صفت داشت و بهترین مقدار این دو صفت در سطح ۱/۴ میلی‎گرم در کیلوگرم کروم مشاهده شد. سطوح مختلف کروم پیکولینات مورد استفاده تاثیر معنی‎داری بر وزن تخم تولیدی در طول آزمایش داشت، همچنین اثر زمان بر وزن تخم تولیدی معنی‎دار بود و با افزایش زمان وزن تخم تولیدی افزایش یافت (۰/۰۵>p). در مورد صفات کیفیت تخم شامل وزن سفیده، وزن زرده، ارتفاع سفیده، واحد هاو، ضخامت پوسته، و وزن پوسته نشان داده شد که سطوح کروم پیکولینات مورد استفاده در این تحقیق تاثیر مثبت یا منفی بر این صفات نداشته است. در مورد  فراسنجه هایی مثل کلسترول، تری‎گلیسیرید و کلسترول با وزن مولکولی بسیار پایین سرم، میزان AST و ALT سرم در بلدرچین‎ها بین تیمارهای مختلف آزمایشی تفاوت معنی‎داری مشاهده نشد. می‎توان بیان کرد که افزودن سطوح مختلف کروم پیکولینات در سطح ۱/۴ و ۱/۶ میلی‎گرم در کیلوگرم به جیره بلدرچین‎های تخمگذار در دوره تولید می‎تواند تاثیر مثبتی بر درصد تولید، ضریب تبدیل و وزن تخم بلدرچین­ ها داشته باشد. 

Keywords:

Blood metabolite , Chromium , Production , Quail , بلدرچین , تولید , کروم , متابولیت‎های خونی