اثر آفلاتوکسین B۱ بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری شکمبه ای جیره غذایی گوسفند در شرایط آزمایشگاهی

        هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر سطوح مختلف آفلاتوکسین بر تولید گاز، فراسنجه های شکمبه ­ای و قابلیت هضم ماده خشک و آلی جیره غذایی گوسفند در شرایط آزمایشگاهی بود. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۴ تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ۱-جیره غذایی بدون آفلاتوکسین و متانول (شاهد)، ۲- جیره غذایی شاهد همراه با متانول ۳- جیره غذایی همراه با متانول حاوی ۴۰۰ نانوگرم آفلاتوکسین B۱ در میلی­لیتر، ۴- جیره غذایی همراه با متانول حاوی ۸۰۰ نانوگرم آفلاتوکسین B۱در میلی­ لیتر ۵- جیره غذایی همراه با متانول حاوی ۱۲۰۰ نانوگرم آفلاتوکسین B۱در میلی ­لیتر مایع شکمبه بودند. برای اندازه­ گیری میزان تولید گاز و قابلیت هضم، از شیشه­ های مخصوص با حجم ۱۰۰ میلی­ لیتر به ­روش کشت ثابت استفاده شد. تیمارها در زمان­های۰، ۱۲، ۲۴، ۳۶، ۴۸، ۶۰، ۷۲، ۸۴، ۹۶ ساعت انکوباسیون و میزان گاز تولیدی به کمک فشارسنج در دمای ۳۹ درجه سانتی­ گراد اندازه­ گیری شد. نتایج به­ دست آمده نشان داد که تیمارهای دارای سطوح بالای آفلاتوکسین، به­ خصوص سطح ۱۲۰۰ نانوگرم درمیلی ­لیتر مایع شکمبه، سبب کاهش معنی­ داری در تولید گاز در مقایسه با تیمارهای فاقد آفلاتوکسین شدند. افزودن سطوح مختلف آفلاتوکسین B۱ سبب کاهش معنی ­داری در قابلیت هضم ماده خشک و آلی، تولید توده میکروبی و عامل تفکیک ­پذیری در مقایسه با تیمار شاهد گردید. نتایج این مطالعه نشان داد شرایط تخمیری محیط کشت در سطح پایین آفلاتوکسین چندان تحت تاثیر قرار نمی ­گیرد و میکروارگانیسم های شکمبه ای توانایی خنثی­سازی آفلاتوکسین را دارد. ولی با افزایش سطح آفلاتوکسین در جیره غذایی، میزان تولید گاز، تولید توده میکروبی، عامل تفکیک ­پذیری و قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی به­ طور قابل ملاحظه ­ای کاهش یافت. بنابراین می توان نتیجه گرفت آفلاتوکسین سبب تغییر فرآیند­های تخمیری شکمبه همراه با کاهش تجزیه­ پذیری مواد خوراکی می­ شود که این تغییرات وابسته به غلظت آفلاتوکسین B۱ است.

Keywords:

Aflatoxin , Gas production , Digestibility of dry matter and organic matter , آفلاتوکسین , تولید گاز , قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی