مهسا رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوفیزیک، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
پونه سادات پورحسینی - هیئت علمی گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
نسیم قربانمهر - هیئت علمی گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
فرهود نجفی - هیئت علمی گروه رزین و افزودنی ها، پژوهشگاه رنگ، تهران، ایران

بیش از دو دهه است که نانوذرات به دلیل داشتن ویژگی های فیزیک وشیمیایی برجسته در صنایع مختلفی مانند داروسازی، دندانپزشکی و به طورکلی زیستپزشکی وارد شدهاند. نانوحامل های متنوعی بر پایه مواد لیپیدی، پلیمری، فلزی و غیره ساخته شده و قابلیت آنها در دربرگیری دارو، حمل آن و رساندن به عضو هدف مطالعه شده است. به تازگی نانوذرات پلی اورتانی به دلیل زیست سازگاری بالاو سمیت پایین توجه زیادی را به خود جلب نموده است. در این پژوهش، دو نوع پلیمر جدید حاوی پیوندهای استری-اورتانی مورد مطالعه قرار گرفت. یکی از آنها به صورت جمنی سورفکتانت دی کاتیونی و دیگری سورفکتانت تک زنجیرهای بدون بار است مشخصات فیزیک وشیمیایی آنها مطالعه و برهمکنش آنها با مولکول DNA بررسی شد. ابتدا با استفاده از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز FTIR در محدوده عدد موجی cm-۱ ۴۰۰-۴۰۰۰ ارتعاش های مربوط به گروه های اورتانی و همچنین استری تشخیص داده و درستی سنتز اثبات شد. جرم مولکولی این پلیمرها به وسیلهی کروماتوگرافی تراوایی ژلی GPC تعیین گردید. بر اساس یکنواخت گردیده است. رسانایی پلیمرها در محیط بافر سنجیده شد و با استفاده از آن CMC پلیمرها تعیین گردید. به منظور مطالعه برهمکنش پلیمر با مولکول DNA، سنجش رسانایی پلیمر در محلول پلازمید مانند آزمایش در غیاب پلازمید به دقت تکرار شد. نتایج، تایید کننده تشکیل کمپلکس بین پلیمرها و پلازمید میباشد که به طور خود به خودی صورت می گیرد.

پلی استر-اورتان، جمنی سورفکتانت، حامل ژنی، سورفکتانت غیر یونی، نانوذرات پلیمری