بررسی میکرودزیمتریک حضور نانوذرات طلا در سلول های فولیکول تیروئید

مطالعات نشان می دهند توزیع رادیوداروها در تومور، می تواند شدیدا غیریکنواخت باشد که این عامل هنگام حضور گسیلنده های آلفا یا الکترون اوژه که دارای برد کمی هستند، می تواند پررنگ تر شود. از این رو، گسترش مطالعات دزیمتری به ابعاد سلولی،همان طور که در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم، اجتناب ناپذیر می نماید. از طرف دیگر استفاده از نانوذرات در درمان سرطان کاربرد گسترده ای یافته است. در این مطالعه، مدل سلول تیروئید موش در حضور نانوذرات طلا با غلظت های ۳۰ و ۵۰ میلی گرم بر گرم تومور تحت شبیه سازی قرار گرفته است. برای شبیه سازی از کد MCNP۵ در حالت پردازش موازی استفاده شده است. رادیو داروی تحت بررسی I۱۳۱ موازی استفاده شده است. رادیو داروی تحت بررسی چشمه ی تابش در سه محل لومن، سلول فولیکول و هسته ی سلول قرار گرفت و در تمام موارد مقدار S در هسته ی سلول محاسبه شد. نتایج نشان می دهند سهم تابش بتای ید -۱۳۱ در مقدار S هسته، نسبت به دو مد واپاشی دیگر، بیشتر است که این به علت احتمال گسیل بیشتر بتا در ید ۱۳۱ است. با نزدیک شدن به هسته، از لومن به فولیکول و از فولیکول به هسته نقش الکترون اوژه افزایش می یابد. همچنین نتایج، بیانگر وابستکی بالای مقدار S به غلظت نانوذرات است، به طوری که در حالتی که هسته به عنوان چشمه ی تابش در نظر گرفته می شود و در غلظت mg/g ۵۰ نانوذرات ، مقدار S با فاکتور ۹.۵۷ افزایش می یابد

Keywords:

الکترون اوژه , دزسنجی , دزسنجی سلولی , رادیوتراپی هدفمند , میکرودزیمتری , نانوذرات