پریناز محنتی - دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی
عباسعلی ناظری - دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی
رضا ملک زاده - دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی
سھیلا رفاھی - دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی

مقدمه: یکی از بنیادی ترین روش ھای حفاظت از ارگان ھای حساس در برابر پرتو استفاده از محافظ ھای پرتوی است. امروزه علاوه بر محافظ ھای رایج سربی، از محافظ ھای جدید بصورت کامپوزیتفلزی جھت حفاظت پرتوی بیمار در روش ھای تصویربرداری استفاده می شود. استفاده از نانو فلزات در علوم پزشکی در حال گسترش است. این مطالعه اثر کامپوزیت نانو بیسموت در حفاظتپرتوی بیمار در روش سی تی اسکن را بررسی می کند. مواد و روش: محافظ ھای کامپوزیتی نانو ذرات بیسموت در ابعاد کمتر از ۱۰۰ نانومتر در ماتریکس سیلیکونی ابتدا با استفاده از نرم افزار مونت کارلو شبیه سازی گردید و ضرایب تضعیف خطی این محافظ ھای کامپوزیتی بعد از پرتوگیری با اشعه ایکس در بازه انرژی ۲۰ تا ۱۲۰ کیلو الکترون ولت با گام ھای ۱۰ کیلو الکترون ولتی محاسبه شد. نتایج این شبیه سازی جھت تعیین معیار ورود و خروج محافظ کامپوزیتی طراحی شده برای آزمون عملی نیز قابل استفاده خواھد بود. نتایج: ضرایب تضعیف خطی برای محافظ ھای کامپوزیتی نانو ذرات بیسموت، با درصد وزنی ۴۰% در ضخامت ۰.۰۰۱ و ۰.۰۰۶ محاسبه گردید. مقادیر ضریب تضعیف خطی در ضخامت ۰.۰۰۱ برای نانو ذرات بیسموت ۱/cm و ۱.۱۸ ودر ضخامت ۰.۰۰۶ برابر با ۱/cm و ۱.۱۱ بود. مقایسه ضرایب تضعیف در دو ضخامت نشان داد که با افزایش ضخامت محافظ ھا مقادیر ضریب تضعیف کاھش میابد نتیجه گیری: مقایسه مقادیر شیب منحنی برای نانو کامپوزیت فلز بیسموت ھمراه R۲ نشان دھنده تاثیر پذیری بکارگیری ضخامت فلز مورد استفاده در پاسخ به انرژی پرتو الکترومغناطیس بکاررفته برای رسیدن به مقادیر حفاظت پرتوی مطلوب در برابر پرتوھای ایکس می باشد

محافظ کامپوزیتی، تصویربرداری پزشکی، نانوذرات بیسموت