سنتز نانوحامل های نیوزومی با استفاده سورفاکتانت های مختلف و اثر آن در میزان بارگیری و رهایش داروی پاکلی تاکسل

امروزه استفاده از نانوسامانه ها جهت دارورسانی، راهحل جدید و بالقوهای جهت افزایش اثربخشی درمانی داروهای ضدسرطان از طریق توانایی آنها در انتقال هدفمند و کنترل شده دارو به تومورها است و می تواند اثرات سیستمیک ناخواسته عوامل شیمی- درمانی را محدود کند و همچنین مقاومت دارویی را کاهش دهد. نیوزوم ها، وزیکول هایی هستند که از خود تجمعی سورفکتانت های غیر یونی در محیط آب، شکل می گیرند و توانایی بارگیری داروهای آبگریز و آبدوست را به طور همزمان دارا هستند. پاکلی تاکسل یکی از پراستفاده ترین داروهای شیمیدرمانی می باشد که در درمان سرطان های مختلف نظیر سرطان سینه، تخمدان، ریه و استئوسارکوما استفاده می شود. در مطالعه حاضر ، نانوسامانه نیوزومی حاوی پاکلی تاکسل با استفاده از ترکیب سورفاکتانت های غیر یونی مختلف (توئین ۶۰ ، توئین ۸۰ ، اسپن ۴۰ ، اسپن ۶۰ و اسپن ۸۰ ) و کلسترول به روش فیلمنازک سنتز گردیدند. بدین منظور، فرمولاسیون های نیوزومی بر اساس نسبت کلسترول و سورفکتانت های مختلف تهیه شدند. فرمول نهایی انتخاب شده با استفاده از DSPE-mPEG۲۰۰۰ اصلاح سطحی گردید. سپس مشخصات فیزیکی فرمولاسیون های نیوزومی و اثرات آنها روی بارگذاری دارو و رهایش دارو بررسی و مورد تفسیر قرار گرفتند. نتایج نشان داد فرمولاسیون نیوزومی پگیله با کلسترول:توئین ۶۰ و نسبت ۲۵:۷۵ دارای بیشترین بازده درونگیری پاکلی تاکسل ۷۴.۹۸% سایز ۱۱۵.۴ نانومتر و شارژ سطحی -۱۲.۹۷ میلی ولت به عنوان فرمولاسیون نهایی و بهینه انتخاب شد. بر اساس نتایج به دست آمده، این فرمولاسیون از نانوسامانه نیوزومی پگیله حاوی پاکلی تاکسل در محیط شبیه سازی شده توموری PH=۶.۵ و ۴۲⁰C و محیط شبیه سازی شده نرمال PH=۷.۴ و ۳۷⁰C قابلیت رهایش تجمعی دارو به ترتیب ۷۲.۹۸ % و ۶۶.۷۹% را دارد.

Keywords:

دارورسانی , نیوزوم پگیله , سورفاکتانت غیر یونی , پاکلی تاکسل