بررسی سطوح متفاوت تفاله خشک چغندرقند و پسماند مرکبات برعملکرد تولیدی بره های نژاد بلوچی

        در مدیریت تغذیه دام ­ها برای افزایش بهره­ وری، یافتن منابع ارزان قیمت مواد خوراکی یک راهکار اساسی محسوب می­شود. فرآورده­ های فرعی بخش کشاورزی در تغذیه دام­ های نشخوارکننده، امکان استفاده از آن ها را برای تولید فرآورده­های با ارزشی مانند گوشت و شیر فراهم می ­سازد. هدف از اجرای این پژوهش تعیین تاثیر تغذیه تفاله مرکبات و تفاله چغندرقند در سطوح متفاوت بر مقدار خوراک مصرفی، فراسنجه ­های تخمیری شکمبه، خون و عملکرد بره­های نژآد بلوچی بود. به همین منظور تعداد ۴۰ راس بره بلوچی با ۴ تیمار و ۱۰ بره در هر تیمار و میانگین وزن ۵/۱ ± ۳۰ کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی انتخاب شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱- گروه کنترل (جیره پایه+ صفر درصد تفاله مرکبات به ازای هر راس در روز ۲- جیره پایه + ۱۰ درصد تفاله مرکبات به ازای هر راس در روز ۳- جیره پایه + ۲۰ درصدتفاله خشک چغندرقند به ازای هر راس در روز ۴- جیره پایه + ۱۰ درصد تفاله مرکبات + ۱۰ درصد تفاله خشک چغندرقند به ازای هر راس، در روز بود. هر گروه به طور کاملا تصادفی به یکی از جیره های آزمایشی اختصاص داده شد. همه گوسفندان مورد آزمایش در یک جایگاه انفرادی که دارای آخور و آبشخور مجزا بود، نگهداری شدند. بهترین ضریب تبدیل مربوط به گروهی بود که تفاله مرکبات مصرف کرده بودند (۲۵/۶) و با گروه شاهد که بیشترین ضریب تبدیل (۷۵/۷) را داشت اختلاف معنی­داری نشان داد (۰۵/۰p<). نتایج میانگین افزایش وزن روزانه در کل دوره بین جیره های مختلف آزمایش اختلاف معنی داری داشت (۰۵/۰p<).  نتایج میانگین مدت زمان جویدن، نشخوار کردن و خوردن بین جیره های مختلف آزمایش اختلاف معنی­داری نداشت با توجه به نتایج به­ دست آمده از این پژوهش، استفاده از تفاله مرکبات به عنوان یک پسماند فرعی تا سطح ۱۰ درصد، می تواند سبب بهبود عملکرد بره بلوچی گردد.  

Keywords:

Citrus Waste , Rum , Sheep , Sugar Beet , پسماند مرکبات , نشخوار , گوسفند , چغندرقند