تاثیر تخمیرپذیری جیره بر جمعیت پروتوزوایی شکمبه در بره های پرواری

   این تحقیق به منظور بررسی و ارزیابی استفاده از پسماندهای غذایی رستوران  بر جمعیت پروتوزوایی شکمبه در بره­ های پرواری طی ساعات مختلف خوراک­ دهی انجام شد. ۱۵ راس بره نر دورگ قزل- آرخار مرینو با استفاده از جیره­ های آزمایشی تغذیه شدند. جیره ­های آزمایشی شامل سطوح مختلف دانه جو و پسماند رستوران بودند. پسماند رستوران در دو سطح ۵۰ و ۱۰۰ درصد جایگزین دانه جو در جیره گردید. مایع شکمبه با استفاده از سوند معدی در زمان­های قبل، ۲ و ۴ ساعت بعد از خوراک­ دهی جهت تعیین pH، تولید اسیدهای چرب فرار، نیتروژن آمونیاکی و شمارش جمعیت پروتوزوا گرفته شد. تخمیرپذیری جیره نیز با استفاده از روش تولید گاز اندازه­ گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد میزان تخمیرپذیری دانه جو در طول ۴۸ ساعت انکوباسیون حدود ۱۶% بیشتر از پسماند رستوران بود (۳۴۱ در مقابل ۲۹۴ میلی لیتر در گرم ماده خشک) و ثابت تجزیه بالاتری نیز داشت (۱۰۷/۰ در مقابل ۰۹۹/۰) (۰۵/۰p<). جیره ­های حاوی پسماند رستوران pH و نسبت مولی بالاتری از اسیدهای چرب در مقایسه با جیره ­های حاوی دانه جو داشتند (۰۵/۰p<). جمعیت پروتوزوایی شکمبه در زمان قبل از تغذیه در جیره­ های بر اساس جو کمترین و جیره بر اساس پسماند بالاترین بود (۴/۶۹ در مقابل ۵/۷۹ ×۱۰۴) (۰۵/۰p<). در زمان ۲ ساعت پس از تغذیه تفاوتی بین تیمارهای آزمایشی از نظر تعداد پروتوزوا وجود نداشت اما ۴ ساعت پس از تغذیه شرایط کاملا برعکس شد و جیره­ های بر اساس جو بالاترین و پسماند رستوران کمترین تعداد پروتوزوا را دارا بودند (۵/۷۸ در مقابل ۵۶ ×۱۰۴) (۰۵/۰p<). به نظرمی ­رسد محتوای چربی بالاتر پسماند رستوران و pH پایین شکمبه در این جیره­ ها بعنوان عوامل اصلی در کاهش جمعیت پروتوزوایی نقش داشته­اند لذا در استفاده از آن به­ ویژه در سطوح بالای جیره در نشخوارکنندگان بایستی احتیاط لازم را بعمل آورد.

Keywords:

Barley Grain , Finishing Lambs , Gas Production Technique , Protozoa Count , Restaurant Waste , Ruminal Ph , VFA , پسماند رستوران , دانه جو , بره پرواری , شمارش پروتوزوا , تکنیک تولید گاز , اسیدهای چرب فرار , اسیدیته شکمبه