اثرات استفاده از افزودنی های متفاوت بر متابولیت های خون، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد تولیدی گاوهای شیری
عنوان مقاله: اثرات استفاده از افزودنی های متفاوت بر متابولیت های خون، قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد تولیدی گاوهای شیری
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-10-23_011
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_RAP-10-23_011
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مسعود دیدارخواه - Department of Agriculture, University of Birjand, Birjand, Iran
هادی سریر - Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
موسی وطن دوست - Department of Agriculture, Payame Noor University, PO BOX ۱۹۳۹۵-۳۶۹۷, Tehran, IRAN
خلاصه مقاله:
مسعود دیدارخواه - Department of Agriculture, University of Birjand, Birjand, Iran
هادی سریر - Department of Animal Sciences, Faculty of Agriculture, Birjand University, Birjand, Iran
موسی وطن دوست - Department of Agriculture, Payame Noor University, PO BOX ۱۹۳۹۵-۳۶۹۷, Tehran, IRAN
هدف از این آزمایش اثرات مصرف مکمل های افزودنی پروبیوتیکی و پریبیوتیکی در جیره گاوهای شیری، بر عملکرد کمی وکیفی تولید شیر، مصرف خوراک، قابلیت هضم مواد مغذی و فراسنجه های خون بود. تعداد ۴۰ راس گاو شیری نژاد هلشتاین با تولید شیر روزانه ۵ ± ۳۷ کیلوگرم و وزن اولیه ۴۰ ± ۷۰۰ کیلوگرم در چهار گروه در قالب طرح کاملا تصادفی قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی به ترتیب شامل: ۱- گروه شاهد (جیره پایه)، ۲- گروه پروبیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک به ازای هر راس در روز)، ۳- گروه پری بیوتیک (جیره پایه + ۱۴گرم پریبیوتیک به ازای هر راس در روز)، ۴- گروه سین بیوتیک (جیره پایه + چهار گرم پروبیوتیک + ۱۴گرم پریبیوتیک به ازای هر راس در روز) بود. مقدار خوراک مصرفی هر گاو در کل دوره ثبت شد. جهت تعیین ترکیبات شیر، هفته ای دو مرتبه از شیر هر وعده شیردوشی شده، نمونه برداشته شد و ترکیبات شیر (درصد چربی، پروتئین، لاکتوز و مواد جامد بدون چربی) اندازهگیری شد. مدفوع درهفت روز آخر آزمایش برای تعیین قابلیت هضم جمعآوری شد. نمونه های خون ساعت ۹.۰۰ صبح (دو ساعت بعد از خوراکدهی صبح) در هفته پایانی آزمایش از گاوها برای تعیین غلظت کلسترول، گلوکز، تری گلیسرید، پروتئین کل و آلبومین با استفاده از لولههای تحت خلا دارای ماده ضد انعقاد از سیاهرگ گردنی وداج گرفته شد. چهار ساعت پس از خوراک دهی صبح مایع شکمبه گرفته شد و بلافاصله pH آن تعیین گردید. نتایج آزمایش نشان داد مقدار تولید شیرخام روزانه و میزان چربی افزایش پیدا کرد و اختلاف معنیداری با گروه شاهد (جیره پایه بدون افزودنی) داشت (۰۵/۰p<). نتایج مربوط به میانگین ماده خشک مصرفی نشان داد که هیچگونه اختلاف معنیداری بین جیرههای مختلف وجود نداشت. بیشترین ضریب قابلیت هضم ماده خشک، چربی و ماده آلی مربوط به گروهی بود که پروبیوتیک مصرف کرده بودند و با سایر گروهها اختلاف معنیداری داشت (۰۵/۰>p). غلظت گلوکز پلاسما با افزایش مقدار پروبیوتیک افزایش پیدا کرد، بطوریکه باعث کاهش معنیداری در گروه شاهد در مقایسه با سایر جیرهها شد (۰۵/۰p<). با مصرف پروبیوتیک مقدارpH مایع شکمبه دام های آزمایشی تغییر نکرد و هیچ گونه اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نداشت (۰۵/۰
کلمات کلیدی:
Additives, Performance, Probiotics, Ruminants, مکمل های افزودنی, پرو بیوتیک, نشخوارکنندگان, عملکرد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1275082/