بهاره شاکری - دانشگاه اصفهان
علی بهرامی - دانشگاه اصفهان
حسین وزیری مقدم - دانشگاه اصفهان
پیتر کونیگشوف - موسسه پژوهشی سنکنبرگ، موزه تاریخ طبیعی فرانکفورت آلمان

برش چینه شناسی کوه بند عبدالحسین در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی انارک و در ۱۸۰ کیلومتری شمال شرق اصفهان جای دارد. ضخامت سازند بهرام در این برش ۳۶۶ متر و شامل ۱۴ واحد سنگ چینه ای می باشد. به منظور تعیین سن دقیق نهشته های مورد بحث تعداد ۷۸ نمونه به طور سیستماتیک برداشت گردید که پس از انجام مراحل آزمایشگاهی و آماده سازی، تعداد ۹۱۷ ۱ عنصر کنودونتی از آنها به دست آمده است. بررسی کنودونت های به دست آمده به شناسایی ۴۱ گونه و زیرگونه متعلق به ۶ جنس منجر گردید. با توجه به کنودونت های به دست آمده از این توالی ۶ زیست زون کنودونتی شامل expansus zone، subterminus zone، upper falsiovalis to transitan zones، transitan to Lower rhenana zones، Upper rhenana to linguiformis zones و triangularis to termini zones تعیین شد. با توجه به زیست زونهای تعیین شده سن نهشته های مورد بررسی از ژیوتین پسین تا فامنین پیشین تعیین گردید. مطالعه فراوانی کنودونت ها و بررسی ریزرخساره های کنودونتی نیز حاکی از رخساره Polygnathis-Icriodid در بخش های پائینی برش و رخساره Icriodid-Plygnathid در بخش های با سن فرازنین میانی پسین می باشد که این تغییر رخساره کنودونتی حاکی از پیش روی آب دریا می باشد. در مرز فرازنین فامنین افزایش تعداد پالماتولپییدها حاکی از افزایش سطح ناگهانی آب و موید حادثه زیستی کلواسر می باشد. بررسی تغییرات رنگ کنودونت ها نیز حاکی از این موضوع می باشد به طوری که در انتهای ژیوتین شاخص تغییر رنگ کنودونت ها CAI=۲-۵/۱، در اوایل فرازنین این شاخص معادل CAI=۵.۴-۴ و به سمت انتهای فرازنین و فامنین مجددا شاخص به  CAI=۲تغییر می یابد.

سازند بهرام, اصفهان, کنودونت, زیست چینه نگاری, ژیوتین, فامنین