تاثیر مصرف باقلا (Broad Bean) بر خصوصیات فیزیکی بیضه، ویژگی های کمی و کیفی اسپرماتوزوئید اپیدیدیمی قوچ زل

     هدف از این پژوهش بررسی استفاده از سطوح مختلف باقلا بر خصوصیات فیزیکی بیضه و ویژگی ­های کمی و کیفی اسپرماتوزوئید اپیدیدیمی قوچ نژاد زل بود. شانزده راس قوچ در حال رشد با وزن تقریبی ۱±۲۹ کیلوگرم انتخاب و به طور تصادفی در ۴ تیمار و ۴ تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت ۷۵ روز نگهداری شدند. تیمارهای آزمایشی با چهار سطح مختلف باقلا (صفر، پنج درصد، ۱۰ درصد و ۱۵ درصد) بودند. پس از دوره ۷۵ روزه، قوچ­ ها کشتار شده و طول، عرض، قطر و وزن بیضه  ­ها اندازه ­گیری شد. نتایج حاصله نشان داد که سطوح مختلف باقلا سبب اختلاف معنی­ دار درصد اسپرماتوزوئیدها با حرکت پیش­رونده و درصد اسپرماتوزوئید متحرک در درصدهای ۵ تا ۱۵ نسبت به تیمار شاهد شد (۵% >p). درصد اسپرماتوزوئید غیرطبیعی در تیمار ۱۵ درصد باقلا بیشترین مقدار را به خود نسبت داد. افزودن باقلا به جیره منجر به افزایش درصد اسپرماتوزوئید زنده و کاهش اسپرماتوزویید­های مرده نسبت به تیمار شاهد شد (۵% >p). افزودن باقلا به جیره ­های آزمایشی نتوانست بر وزن، قطر، عرض و طول بیضه، همچنین غلظت اسپرماتوزوئید و سلامت غشای پلاسمایی اسپرماتوزویید تاثیر معنی­ دار داشته باشد. با توجه به نتایج به­ دست آمده در این پژوهش سطح ۵% و ۱۰% باقلا در جیره توانست ویژگی­ های کمی و کیفی اسپرماتوزوئیدها را بهبود بخشد.    

Keywords:

Broad Bean , Epididymis , Testis , Zell breed , Spermatozoa , اپیدیدیمیس , اسپرماتوزوئید , باقلا , بیضه , نژاد زل