تاثیر سطوح مختلف سبوس برنج همراه با فرآیند اتوکلاو بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در جوجه های گوشتی

در این آزمایش اثرات سطوح مختلف سبوس­ برنج (۰، ۶، ۱۲ و ۱۸ درصد) به­صورت خام و اتوکلاو­ شده بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، وزن ارگان­ های داخلی و قابلیت­هضم مواد مغذی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد ۴۲۰ قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی به ۷ تیمار اختصاص داده شده ­اند و هر تیمار شامل ۳ تکرار و در هر تکرار ۲۰ قطعه جوجه گوشتی قرار داده شد. تیمارها شامل: ۱- جیره حاوی ۶ درصد سبوس خام، ۲- ۶ درصد سبوس اتوکلاو شده،۳- ۱۲ درصد سبوس خام، ۴- ۱۲ درصد سبوس اتوکلاو شده، ۵- ۱۸ درصد سبوس خام، ۶- ۱۸ درصد سبوس اتوکلاو شده، ۷- جیره شاهد بر پایه ذرت و سویا بود. همچنین تیمارها مورد آزمون مقایسه­ای مستقل قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد. با افزایش درصد سبوس برنج علیرغم افزایش خوراک مصرفی، از میزان افزایش وزن کاسته می­شود و به دنبال آن ضریب تبدیل اضافه می­شود (۰۵/۰p<). اتوکلاو کردن تاثیر معنی­داری بر  عملکرد نداشت. وزن چربی بطنی تحت تاثیر افزایش سطح سبوس یرنج اتوکلاو شده قرار گرفت (۰۵/۰p<) و برخلاف درصد وزنی کبد، سنگدان و پانکراس، با افزایش سطح سبوس برنج کاهش معنی ­داری را نشان دادند (۰۵/۰p<). وزن نسبی ایلئوم و سکوم تحت تاثیر افزایش سطح سبوس برنج قرار گرفتند (۰۵/۰p<). استفاده از سبوس برنج به ­طور معنی­داری قابلیت هضم ماده خشک، چربی، پروتئین و ماده آلی را کاهش داد و سبوس برنج اتوکلاو شده به­طور معنی ­داری قابلیت هضم را برای چربی و ماده آلی نسبت به سبوس برنج خام بهبود بخشید (۰۵/۰p<). بر اساس نتایج این پژوهش استفاده از سطح ۶ درصد سبوس برنج اتوکلاو شده در جیره جوجه های گوشتی توصیه می­ شود.

Keywords:

Autoclave , Broiler Chicken , Digestibility , Rice Bran , سبوس برنج , اتوکلاو , قابلیت هضم , جوجه گوشتی