کارایی انتخاب ژنومی در برنامه های اصلاح نژاد مرغان بومی

     توسعه انتخاب ژنومی استراتژی­ های جدیدی را در اصلاح نژاد حیوانات ایجاد کرده است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی انتخاب ژنومی در برنامه­ های اصلاح نژادی مرغان بومی بود. در این مطالعه یک سناریوی مرجع با تعداد ۳۳۸۰ پرنده با استفاده از اطلاعات فنوتیپی و شجره­ای شبیه­ سازی شد و پیشرفت ژنتیکی با روش قطعی توسط نرم­افزار ZPLAN+ ارزیابی گردید. این سناریو با دو برنامه اصلاحی ژنومی به­ منظور تعیین بهترین استراتژی برای کاربرد اطلاعات ژنومی در مرغان بومی مقایسه شد. در سناریوی ژنومی اول از اطلاعات ژنومی هر دو جنس و در سناریوی ژنومی دوم تنها از اطلاعات ژنومی خروس­ ها استفاده شد. در هر دو سناریو ژنومی تعداد کاندیداهای انتخابی نر بین ۸۰۰ تا ۱۶۰۰ خروس متغیر بود و چهار اندازه از جمعیت مرجع (۵۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰ و یا ۲۰۰۰ پرنده) در نظر قرار گرفت. فاصله بین­نسلی در سناریوی مرجع برابر با ۵/۱۴ ماه بود. در هر دو سناریوی ژنومی، انتخاب در زودترین زمان ممکن از لحاظ بیولوژیکی انجام شد. به­ همین دلیل فاصله بین­نسلی به ۸ ماه کاهش یافت. در سناریوهای ژنومی رشد ژنتیکی و سود اقتصادی برنامه اصلاحی افزایش یافت (۹۴۳۴۸۸۰ ریال تا ۱۰۹۳۱۳۱۰ ریال سود به­ ازای هر واحد حیوانی در سناریوی دو). دقت شاخص انتخاب در سناریوی مرجع برای مسیر خروس­ها ۶۱/۰ و برای مسیر مرغ­ها ۶۳/۰ بود. دقت در سناریوهای ژنومی در مقایسه با سناریوی مرجع افزایش داشت (۶۷/۰ تا ۷۶/۰). این مطالعه نشان داد افزایش دقت و کاهش فاصله بین­نسلی در سناریوهای ژنومی تاثیر مثبت بر سود و رشد ژنتیکی داشت. بنابراین کاربرد اطلاعات ژنومی کارایی برنامه­های اصلاحی را در مرغان بومی افزایش داد. با تکیه بر نتایج بدست آمده از این مطالعه، می­توان انتخاب ژنومی را در برنامه ­های اصلاحی ژنومی مرغان بومی کشور به کار برد. برای کاهش هزینه­ ها نیز پیشنهاد می ­شود کاربرد تراشه­ های SNP با تراکم پایین بررسی شود.  

Keywords:

Genomic Selection , Genetic Gain , Native Hens , Simulation , ZPLAN+ , انتخاب ژنومی , مرغان بومی , رشد ژنتیکی , شبیه سازی , ZPLAN+