مهدی دینی - گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز

هدف این مقاله بررسی کارایی الگوریتم دسته ذرات در تنظیم ضرایب هیزن ویلیامز لوله های شبکه توزیع آب می باشد. برای مقایسه، الگوریتم جامعه مورچگان انتخاب شده است. در مجموع با تلفیق الگوریتم بهینه ساز دسته ذرات و جامعه مورچگان با مدل شبیه ساز  EPANETدر محیط متلب پنج مدل الگوریتم دسته ذرات و سه مدل الگورتیم جامعه مورچگان ساخته شده است. برای صحت سنجی و ارزیابی اولیه مدل ها، از شبکه دوحلقه ای و برای بررسی تفضیلی آن­ها از شبکه توزیع آب اهر استفاده شده است. مقایسه نتایج برای ۲۰ اجرای متوالی مدل ها در شبکه دوحلقه ای نشان می دهد که از بین مدل های دسته ذرات، مدل SPSO با ۱۱ مورد رسید به جواب واقعی بدترین و مدل HMPSO۲ با ۲۰ بار رسیدن به جواب واقعی بهترین عملکرد را دارد. همچنین از بین مدل های جامعه مورچگان، مدل ACO۱ با یک بار رسیدن به جواب واقعی بدترین و مدل ACO۳ با ۲۰ بار رسیدن به جواب واقعی بهترین عملکرد را دارد با این تفاوت که فضای جستجوی مدل ACO۳ بسیار کوچک­تر از مدل ACO۱ می باشد. مقایسه نتایج مدل HMPSO۲ و ACO۱ برای شبکه توزیع آب اهر نشان می دهد که هر دو مدل به­خوبی توانسته اند ضرایب هیزن ویلیامز لوله های شبکه را تعیین کنند، با این تفاوت که HMPSO۲ از نظر تعداد ارزیابی توابع هدف ۵ برابر کم­تر و از نظر زمان رسیدن به جواب بهینه ۶ برابر سریع تر نسبت به ACO۱ توانسته است جواب بهینه را پیدا کند و از عملکرد بهتری برخوردار است.

شبکه توزیع آب اهر, ضرایب هیزن ویلیامز, الگوریتم دسته ذرات, الگوریتم جامعه مورچگان