غلامرضا میرزایی - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی ، دانشگاه آزاد واحد ساوه
حسین حبیبی تبار - عضو هیلت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه

هدف - اثربخشی مدیریتی به عنوان عنصری اساسی برای توسعه پایدار و مزیت رقابتی سازمان در نظر گرفته می شود و مفهوم سازی اصلی آن حول توانایی مدیریت در مدیریت خود ، زیردستان و روابط می چرخد. با این حال ، تحقیقات بسیار کمی به این پدیده مهم پرداخته است. هدف این مطالعه پر کردن این خلا با بررسی نقش واسطه ای اخلاق کار اسلامی بین سبک های رهبری و اثربخشی مدیریتی است.جمع آوری دادهها از طریق یک پرسشنامه ساختاریافته انجام شد و روابط فرضیه ای با کمک لیزرل مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که سبک های رهبری تحول آفرین ارتباطی با اثربخشی مدیریتی ندارد ولی و رهبری معاملاتی با اثربخشی مدیریتی ارتباط مثبت دارند. همچنین ، اخلاق کار اسلامی ارتباط بین رهبری معامله ای و تحول گرا و اثربخشی مدیریت را واسطه قرار داد. اگرچه در طی ۵۰ سال گذشته حدود زیادی از تحقیقات در مورد ماهیت مدیریت و رهبری انجام شده است ، اما به مسئله اثربخشی مدیریتی کم توجه شده است. بنابراین ، این مطالعه با ارائه یک مدل در سطح کلان برای اندازه گیری اثربخشی مدیریتی ، به ادبیات مدیریت منابع انسانی کمک می کند.

اخلاق کار اسلامی- رهبری تحول آفرین - رهبری معامله ای- اثربخشی مدیریت