یاسمین فیاض - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی صنایع غذایی-گرایش زیست فناوری مواد غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،
مسعود هنرور - دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران
یاسمن هزاوه یی ها - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی صنایع غذایی-گرایش زیست فناوری مواد غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،

رشد روزافزون جمعیت در سال های اخیر، افزایش نیاز به مصرف انرژی را به همراه داشته است. سوخت های فسیلی همواره به عنوان اصلی ترین منبع انرژی محسوب می شوند. البته لازم به ذکر است که کاهش تدریجی منابع سوخت های فسیلی در سال های اخیر و همچنین پی بردن به اثرات منفی ناشی از مصرف آن ها بر محیط زیست، توجه جوامع بشری را به سمت استفاده از منابع تجدیدپذیری که فاقد آلودگی های زیست محیطی باشند معطوف نموده است. تولید سوخت های زیستی با استفاده از بیومس راه حلی مناسب جهت دستیابی به منبعی از انرژی تجدیدپذیر با آلودگی کمتر محسوب می شود. به منظور تامین بیومس می توان از محصولات مختلف کشاورزی و همچنین از ضایعات آن ها استفاده نمود. چغندرقند یکی از محصولات زراعی ارزشمند بوده که از جایگاه ویژه ای در صنعت غذا برخوردار می باشد. باتوجه به خواص ارزشمند این محصول همچون درصد قند فراوان و قابلیت رشد بالا می توان آن را منبعی مناسب جهت تولید سوخت زیستی درنظر گرفت. در این مطالعه به بررسی و مروری درخصوص امکان تولید بیواتانول از چغندرقند پرداخته شده است.

سوخت زیستی، بیومس، سوخت فسیلی، محیط زیست