برآورد تابع های تقاضای محصولات کشاورزی استان هرمزگان رویکرد تابع معکوس تقاضا

بین تصمیم گیری کشاورزی می بایست قیمت این محصولات براساس مقدار موجود بازار و میزان تقاضا تعدیل شود. بنابر این تابع تقاضای معکوس برای نشان دادن عکس العمل قیمت محصولات نسبت به مقدار ورودی به بازار مناسب میباشد. در این مطالعه تابع تقاضای معکوس یازده محصول در قالب چهار گروه کالایی در استان هرمزگان به روش برآورد رگرسیونی به ظاهر نامرتبط طی دوره زمانی ۹۸-۱۳۸۰ برآورد گردید. نتایج نشان داد، در مورد تمام محصولات مورد بررسی با افزایش قیمت، مقدار مصرف آنها کاهش می یابد. گندم از گروه غلات دارای بیشترین کشش خودمقداری ( ۳/۹۱-) و انبه از گروه میوه های تازه دارای کمترین کشش خودمقداری (۰/۰۳-) می باشد. گوجه فرنگی نسبت به پیاز در گروه سبزیجات از اهمیت بالاتری در سبد مصرفی برخوردار می باشد. در گروه محصولات جالیزی، خیار دارای ضریب قیمتی بالاتری نسبت به هندوانه می باشد. در گروه میوه های تازه نتایج نشان داد خرما به عنوان یک کالای ضروری و انبه به عنوان کالای لوکس در سبد مصرفی مردم هرمزگان نقش داشته و پرتقال و نارنگی نیز نقش دو محصول جانشین را دارند. نتایج تحقیق می تواند راهنمایی برای پیش بینی آثار تصمیمات سیاستگذران در بازار محصولات کشاورزی در سطح استان باشد. همچنین از نتایج بدست آمده می توان جهت انجام سایر مطالعات مرتبط در سطح استان هرمزگان بهره گرفت.

Keywords:

محصولات کشاورزی , تابع تقاضای معکوس , رگرسیون به ظاهر نامرتبط , کشش خودمقداری , استان هرمزگان