توانایی راهبرد WLC درمکان یابی عرصه های مناسب پخش سیلاب (مطالعه موردی: حوزه آبخیز سد باغان در استان بوشهر)

در حال حاضر پخش سیلاب بر آبخوانها یکی از روشهای مناسب برای مهار و استفاده بهینه از سیلاب و تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک بشمار می رود و مکانابی ی مناطق مستعد برای پخش سیلاب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است . حوزه آبخیز سد باغان به مساحت ۹۰۹۱۹/۲ هکتار در ۲۵ کیلومتری شمال شهرستان کنگان واقع شده و ازلحاظ سیاسی جزء استان بوشهر میباشد. در این پژوهش پارامترهای شیب، کاربری اراضی، زمین شناسی، ژئومورفولوژی و گسل به عنوان گزینه های معیار خصوصیات فیزیکی، پارامترهای نفوذپذیری و ضخامت آبرفت به عنوان گزینه های معیار خصوصیات هیدرولوژیکی و پارمترهای فاصله از چاه، قنات، شهر و روستا و جاده به عنوان گزینه های معیارهای اقتصاد ی و اجتماعی،به عنوان لایه های اطلاعاتی رقومی در نظر گرفته شد و با منطق فازی استانداردسازی گردید. در مرحله بعد لایه های شیب،کاربری اراضی، زمین شناسی و ژئومورفولوژین یز به عنوان محدودیت با منطق بولین استانداردسازی شد. بر اساس میانگین گیری ازنظرات کارشناسان، لایه ها به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) وزن دهی و نرخ ناسازگاری ۰/۰۹ محاسبه گردید. تلفیق لایه ها به کمک راهبرد ترکیب خطی وزندار (WLC) در محیط نرم افزار Terrset انجام و نقشه های مکانی نهایی حاصل گردید. بر اساس نتایج حاصل، منطقه موردنظر به پنج منطقه نامناسب ۸۸) درصد)، ضعیف ۰ /۱) درصد)، متوسط ۱/۶ ) درصد)، خوب ۵) درصد) و خیلی خوب ( ۵/۳ درصد) ازنظر قابلیت مکانیابی پخش سیلاب تقسیم گردید. به کمک روش Chi-square دقت نقشه مورد ارزیابی قرار گرفت و چون تفاوت معناداری مشاهده نگردید، نقشه مورد تایید قرار گرفت .

Keywords:

پخش سیلاب , آبخوان , SMCE , راهبرد WLC , ارزیاب ی چند معیاره مکانی , Terrset