تحلیل عوامل توسعه گردشگری مذهبی با رویکرد CM (مطالعه موردی مشهد مقدس)

گردشگری مذهبی یکی از قدیمی ترین انواع گردشگری است که نقش بسیار موثری در بازسازی حیات شهرها در طول تاریخ و امروز داشته است، بنابراین توسعه این نوع از گردشگری از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان مشهد به عنوان پایتخت معنوی کشور از پتانسیل بسیار بالایی برای رشد و توسعه این نوع از گردشگری برخوردار است. هدف از این تحقیق، شناسایی عوامل موثر بر توسعه گردشگری مذهبی در شهر مقدس مشهد و تحلیل آن ها با روش CM بود. روش انجام این تحقیق روش توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آماری آن را افراد متخصص و صاحب نظر در حوزه گردشگری مذهبی در شهر مشهد تشکیل داد. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و ۱۲ نفر مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. پس از پایش انجام شده ابعاد و عوامل توسعه گردشگری مذهبی در قالب ۵ بعد و ۲۱ عامل دسته بندی شدند. برای تحلیل محتوای مصاحبه ها از روش نگاشت شناختی و نرم افزار مرورگر تصمیم و کاگنیزر استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین ویژگی های شخصی خبرگان با شاخص های پیچیدگی نقشه عل۶ی وجود ندارد و بنابراین با اطمینان % ۹۹ می توان بر اساس شاخص های پیچیدگی، نقشه ها را با هم ادغام نمود. نتایج همچنین نشان داد که با احتمال %۹۵ ویژگی های شخصی خبرگان بر شاخص قلمرو نقشه های علی تاثیری ندارد. نتایج همچنین تبیین نمود که ۸۵ درصد خبرگان مشارکت کننده در تحقیق بر این عقیده بوده اند که برای توسعه گردشگری مذهبی در شهر مشهد باید به ۵ بعد اصلی و ۲۱ عامل توسعه ای با روابط علی تبیین شده میان آن ها توجه شود.

Keywords:

گردشگری , گردشگری مذهبی , توسعه گردشگری مذهبی , پایتخت معنوی