بسترهای کشت و ویژگی آنها برای تولید نشاء

تولید نشاء، از تکنیکهایی است که در آن بذر گیاهان در خارج از زمین در یک ساختار محافظ و یا در یک بستر کشت ویژه کاشته شده و در آن توسعه پیدا میکنند و سپس به زمین اصلی منتقل میشوند. از مزایای این این تکنیک می توان به استقرار بهترمحصول، کاهش مشکلات ایجاد شده در مزرعه، افزایش یکنواختی محصول، مقابله با کیفیت ضعیف بذر، کاهش هزینه های مربوط به بذر و کارگر اشاره نمود. بستر کشت پیت (زغال سنگ نارس) از جمله بسترهای متداول مورد استفاده در جهان است ولی حجم زیادی از کربن به دلیل فرایند برداشت طولانی از پیت، وارد اتمسفر می شود. از این رو نگرانیهایی برای محیط زیست ایجاد کرده است. از این رو جایگزین نمودن بسترهای کشت دیگر که متناسب با رشد گیاهان می باشند، میتوان معرفی نمود. مدیریت مناسب کمپوستسازی همراه با مواد اولیه مناسب برای تولید نشا میتواند بسترهایی با خواص کافی تولید کند. نشاهایی که در خزانه تولید میشوند به دلیل بالا بودن رطوبت و دما حساس به بیماری و آفات هستند، و همین امر میتواند منجر به کاهش رشد در نشاءهای تولیدی شود. پژوهشهای متعددی نشان داده است که کاربرد کمپوست در مقایسه با خاک میتواند بیماریهای ریشه ای را کمتر کند و یا اینکه آنها را نیز از بین ببرد. میکروارگانیسم در بستر کشت حلالیت محلول غذایی را بیشتر میکند و باعث افزایش جوانه زنی بذر میشود

Keywords:

بستر کشت , میکروارگانیسم , کمپوست , نشاکاری