ارزیابی شاخصهای توسعه پایدار گردشگری مبتنی بر جنگل در ایران

مفهوم توسعه پایدار مفهومی بسیار اساسی و مهم است، زیرا دربرگیرنده اصولی است که درک، شناخت و تحقق آنها آیندهای روشن را نوید می دهد و عدم توجه و جهل نسبت به آنها، اضمحلال و نابودی محیط و بشریت را به دنبال خواهد داشت . موضوع گردشگری پایدار بر اساس ظرفیت حمل اکولوژی، اجتماعی و فرهنگی مناطق مورد پذیرش گردشگری است. در این زمینه چشم انداز جنگلی به عنوان یکی از عامل های اصلی است که مشخصه های مربوطه را دارد، در حقیقت مناظر جنگلی در زمینه گردشگری عملکرد های گوناگونی را می توانند اجرا کنند. از آنجا که جنگل ها به لحاظ جاذبه های گردشگری سبز متکی به سرمایه های طبیعی و برگرفته از فرهنگ بومی هستند و در همه مناطق به یک شکل هدایت و برنامه ریزی نمیشوند، پس باید همه جنبه های آن در نظر گرفته شود و با توجه به اهمیت شاخص ها و تاثیر آنها مدیریت و برنامه ریزی لازم اعمال شود تا توریسم پایدار با محیط زیست سازگار شود. هدف این پژوهش نیز ارزیابی شاخص های توسعه پایدار گردشگری مبتنی بر جنگل در سه بعد اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی است. این تحقیق از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش میدانی است. در این تحقیق از روش نمونه گیری غیر احتمالی استفاده شد . ابتدا با مطالعات کتابخانه ای لیستی از شاخصهای موثر جمع آوری شدند که برای تایید این شاخصها پرسشنامه تهیه و برای متخصصین ارسال و بررسی شد، جهت اولویت بندی و وزندهی شاخصها از پرسشنامه با طیف ۱۰ تایی لیکرت استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در مورد شاخصهای اقتصادی Ec۲ و Ec۵ با وزن ۰/۱۰۴و ۰/۱۰۷، در مورد شاخصهای اجتماعی So۱۲ با وزن ۰/۰۸۶ و در بخش شاخصهای محیط زیستی شاخص های En۹ و En۱۳ دارای امتیاز ۰/۰۷۰، بیشترین امتیاز را به خود تخصیص دادند. ترکیب این شاخصها الگویی برای مجریان طرح های توسعه توریسم در مناطق جنگلی ارائه می دهد تا با رعایت حداکثر پایداری، برنامه ریزی توسعه را انجام بدهند.

Keywords:

شاخصهای اقتصادی , شاخصهای اجتماعی , شاخصهای محیط زیستی , جنگلهای حفاظت شده