فاطمه افشاریانی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز
سمیرا امینی جهرمی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی شیمی نفت و گاز، دانشگاه سمنان، سمنا

در سالهای اخیر با تولید و استفاده روز افزون رنگهای سنتزی که نسبت به رنگهای طبیعی ساختار پیچیدهتری دارند و از نظر شیمیایی بسیار پایدارترند، توجه بیشتری به آلودگی زیست محیطی آنها معطوف شده است. صنایع نساجی جزء آلوده کننده های اصلی آبهای جاری به شمار می آیند. برآوردها نشان میدهند که بیش از۵۰ درصد رنگ مصرفی در فرآیندهای مختلف رنگرزی وارد فاضلاب میشوند، که علاوه بر تغییر رنگ آب، باعث جلوگیری از نفوذ نور به درون آب و منجر به تخریب اکوسیستم آبی و برخی گونه های آبزی میشوند. در سالهای اخیر با تولید و استفاده روز افزون رنگهای سنتزی که نسبت به رنگهای طبیعی ساختار پیچیده تری دارند و از نظر شیمیایی بسیار پایدارترند، توجه بیشتری به آلودگی زیست محیطی آنها معطوف شده است. بنابراین فاضلاب حاوی رنگهای سنتزی، تهدیدی جدی برای محیط زیست به شمار میرود . فناوری های حاضر برای حذف رنگ زا را میتوان به سه بخش زیستی، شیمیایی و فیزیکی تقسیم نمود. تمام این روشها دارای فواید و اشکالاتی هستند. از این رو، تلاش های فراوانی برای یافتن روشهایی برای تصفیه و حتی استفاده دوباره از این پسابها صورت گرفته است که شناخت انواع روشهای حذف رنگ ضرورتی است که میتواند راهگشای تحقیقات محققین در این زمینه باشد. لذا در این مقاله مروری، به بررسی انواع روشهای حذف رنگ در صنعت نساجی پرداخته شده است.

پساب صنعتی، تصفیه، جذب زیستی، رنگ، جلبک