تحلیل اثرات پروتکل کیوتو و توافق نامه پاریس بر غلظت آلاینده های هوا ( منطقه موردی: شهر تهران )

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین دلایل تشکیل انجمن ها و تشکل های بین المللی طراحی و اجرای قوانین برای ایجاد توسعه پایدار است و عمده برنامه ریزی های کشور های توسعه یافته بر مبنای توسعه ی پایدار است. یکی از مهمترین مشکلات جامعه بشری گرمایش جهانی است که مهم ترین عامل اصلی گرمایش جهانی گاز های گلخانه ای هستند و با کاهش گاز های گلخانه ای از روند صعودی افزایش دمای کره زمین جلوگیری می شود. به عبارتی با توجه به رابطه تنگاتنگ آلاینده ها و گرمایش جهانی و پیامد های آن با جلوگیری از گرمایش جهانی همچنین به جلوگیری از خشکسالی ، باران های سیلی ، سیل ، گرد و غبار و ... کمک شایانی خواهد شد . معاهده ها و توافقنامه های بین المللی همانند پیمان کیوتو ، معاهده پاریس برای دست یابی به توسعه پایدار به دنبال کاهش گاز های گلخانه ای هستند. با شناخت کامل از معضلات گرمایش جهانی همه ی دولت ها ملزم به اعمال محدودیت و راه حل هایی برای رفع این معضل جهانی هستند. با توجه به رابطه مستقیم بین آلاینده های هوا و گرمایش جهانی طبق مفاد توافق نامه های موجود که کشور ایران نیز امضا کرده است ما به بررسی عملکرد کلان شهر تهران پرداخته ایم . با کاهش آلاینده های هوای شهر ها از گرمایش جهانی و خشکسالی های ناشی از آن جلوگیری میشود.روش تحقیق: برای این منظور انواع شاخص های غلظت آلاینده های شهر تهران ایستگاه های مسعودیه،ستاد بحران منطقه ۷ طی ۱۰ سال گذشته و ایستگاه تربیت مدرس طی ۹ سال گذشته و ۶ سال گذشته ایستگاه صدر مورد بررسی قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها از منابع معتبر تمام داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد با توجه به پیمان های بین المللی که کشور ها ملزم به کاهش آلاینده های هوا و کاهش دما و تاثیر بر گرمایش جهانی بوده اند باید در نمودار ها و روند آلاینده های هوای شهر تهران تحرکی مثبت دیده میشد، که با توجه به یافته های این مطالعه روندی با نوسانات زیاد با جهت گیری به سمت کم شدن غلظت آلاینده ها به دست آمد، البته این روند نوسانی کاهش قابل ملاحضه ای نداشته و حتی در بعضی سال ها روند صعودی به خود گرفته که نشان از عدم برنامه ریزی صحیح و بنیادی در زمینه کاهش غلظت آلاینده است و عدم ثبات در مسیر کاملا مشخص است.بحث و نتیجه گیری: از این رو با توجه به عضویت ایران در توافقنامه های بین المللی جهت کاهش آلاینده ها و جلوگیری از گرمایش جهانی در صورت عدم تحقق اهداف توافقنامه های امضا شده دولت باید جریمه های سنگینی پرداخت کند.با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق میتوان دریافت که برنامه کارآمدی برای کنترل روند آلاینده های شهر تهران وجود ندارد.

Keywords:

توافق نامه کیوتو , معاهده پاریس , آلاینده هوا , شهر تهران , گرمایش جهانی