اثر تغییر اقلیم بر نیاز آبی کشاورزی در پهنه جنوب شرق ایران(مطالعه موردی: دشت سیستان)

این پژوهش با هدف بررسی تغییرات تبخیر و تعرق و نیاز آبی بخش کشاورزی دشت سیستان با در نظر گرفتن تغییر اقلیم انجام شد. به منظور انجام این تحقیق، دو دوره زمانی در نظر گرفته شد. دوره اول شامل سال های۲۰۲۰-۱۹۸۷ و دوره دوم شامل سال های ۲۰۲۱ - ۲۰۶۰ است. برای پیش بینی تغییرات اقلیمی منطقه از داده های ایستگاه سینوپتیک زابل در دوره ۱۹۸۷ - ۲۰۲۰ استفاده گردید . داده ها شامل مقادیر روزانه بارش، دمای حداکثر، دمای حداقل و ساعت آفتابی بودند که برای بررسی تغییر اقلیم از طریق سناریو RCP۲.۶ مدل HadCM در نرم افزار LARS-WG مورد بررسی قرار گرفتند. تبخیر و تعرق و نیاز آبی گیاهان برای دو دوره زمانی منتخب، از طریق گزارش ۵۶ فائو و نرم افزار CROPWAT برآورد شد. نتایج نشان داد، تا سال ۲۰۶۰ تغییرات دما و توزیع بارش در منطقه مورد مطالعه معنی دار خواهد بود و در دوره پیش بینی شده، دمای کمینه و دمای بیشینه سالانه به ترتیب بین ۱/۷۶-۱/۴۷ و ۲/۲۵-۱/۴۷ درجه سانتی گراد افزایش خواهند داشت. پارامتر بارش از نظر میزان و هم از نظر تیپ بارش در صورت کاهش گازهای گلخانه ای دارای تغییرات معنی داری خواهد بود. به این ترتیب که میزان بارندگی در دوره ۲۰۶۰-۲۰۲۱ نسبت به دوره آماری فعلی مورد بررسی ۱۵/۵۴ درصد افزایش خواهد داشت. تیپ بارندگی به زمستان و بهار تغییر خواهد کرد. نتایج این بررسی نشان داد، روند افزایشی دما، منجر به افزایش تبخیر و تعرق و بالا رفتن نیاز آبی گیاهان تا نه درصد، تحت شرایط تغییر اقلیم می شود.

Keywords:

تغییر اقلیم , نیاز آبی , کشاورزی , پهنه جنوب شرق ایران , مدل LARS-WG