بررسی نگرش کشاورزان نسبت به کاربست سیستم آبیاری نوین: الگوهای توزیع و مصرف آب در بخش کشاورزی شهرستان اقلید

پژوهش حاضر به بررسی نگرش کشاورزان نسبت به روش های آبیاری نوین در شهرستان اقلید پرداخته است. منظور از روش های آبیاری نوین چهار روش آبیاری تحت فشار، آبیاری زیر زمینی (تراوا)، آبیاری با استفاده از لوله های، دریچه دار (هیدروفلوم) و آبیاری موجی (سرچ) بوده که در آن تاثیر عوامل جمعیت نگارانه کشاورزان (سن، جنسیت، تحصیلات، سابقه حرفه ای در کشاورزی، میزان مالکیت ارضی، دانش فنی ، درآمد عمومی ، محل سکونت هزینه های سیستم های آبیاری) بر نگرش کشاورزان نسبت به کاربست این روش ها برای مصرف آب در بخش کشاورزی شهرستان اقلید مورد بررسی قرار گرفته است. طرح مبنای این پژوهش از نوع زمینه یابی بوده است. حجم نمونه تعداد ۴۰۰ نفر از کشاورزان شهرستان اقلید بوده است که با روش نمونه گیری سهمیه ای از مناطق احمد آباد، دژکرد، سده، بکان، آسپاس، شهر میان، خنجشت و دشت طغر انتخاب گردیدند. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از یک مقیاس نگرش سنجی استفاده شد که نگرش کشاورزان را نسبت به روش آبیاری نوین اندازه گیری می نماید. نتایج این مطالعه نشان داده است نگرش کشاورزان شهرستان اقلید نسبت به روش های مختلف آبیاری بارانی ، قطره ای ، زیر زمینی ، هیدروفلوم و نگرش کلی به روش های نوین آبیاری مثبت بوده است و روش های نوین آبیاری را مفید و کارآمد می دانند. همچنین عوامل جمعیت نگارانه جنسیت، سطح تحصیلات، سن، نوع منطقه کشاورزی، درآمد، سطح زیر کشت، دانش فنی، مشاوره و مشارکت در کلاس های آموزشی بر نگرش کشاورزان نسبت به روش های نوین آبیاری موثر بوده است. این نتایج بیانگر اهمیت بازده آبیاری و کاربست روش های آبیاری نوین در مزرعه و کشاورزی به منزله یک رویکرد مدیریتی کارآمد در مصرف آب برای توسعه پایدار کشاورزی در جوامع روستایی است.

Keywords:

کشاورزان , نگرش , روشهای آبیاری نوین , مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی