گردشگری روستایی گزینه ای راهبردی در اشتغالزایی و توسعه پایدار خراسان رضوی (ظرفیت های موجود و اثرات اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی)

در ایران مسئله توریسم تاکنون جایگاه واقعی خود را نیافته است و علیرغم موقعیت مناسب و مساعد جغرافیائی بین دنیای شرق و غرب و وجود بسیاری از مواهب طبیعی، فرهنگی و اسلامی و انواع جاذبه های قابل عرضه به بازارهای توریستی بین المللی، درآمد ارزی ایران از این بابت بسیار ناچیز بوده و قابل توجه نمی باشد. به اعتقاد برخی از کارشناسان وصاحبنظران در زمینه صنعت توریسم، کمبود امکانات، نبود زیر ساخت های مناسب، تبلیغات اندک ودر بسیاری از مواقع پائین تر از استاندارد های جهانی واتکای بیش از حد به درآمد نفت از عواملی است که باعث عقب ماندگی ایران در عرصه گردشگری شده باشد. این موضوع را نباید از نظر دور داشت کهموفقیت هر برنامه ی روستایی در گرو دیدگاه برنامه ی کلان کشور است و باید برنامه ریزی روستایی به عنوان یک هدف و به صورت زیرمجموعه ای از یک نظام در برنامه ریزی کلان کشور در نظر گرفته شود. لازم به ذکر است که بخش های دولتی و خصوصی، نیازها و انتظارات گسترده گردشگران را باید برآورده کنند و بدین ترتیب به آنها از جهت منابع روستایی و مشارکت در اوضاع اقتصادی - اجتماعی مناسب روستا و جوامع روستایی، اطمینان بخشد. در عین حال لازم است خدمات گردشگری روستا با سایر نیازهای روستا در تناسب باشند. بنابراین ارتباط و همکاری سازنده میان سازمان هایی که با این امر مرتبط هستند، ضروری است. در نهایت گردشگری روستایی در برنامه ریزی روستایی نه تنها تصویری مجازی نخواهد بود، بلکه یکی از الگوهای حقیقی و دست یافتنی است. در این راستا نویسندگان در این مقاله به بررسی اثرات اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی گردشگری روستایی به عنوان گزینه ای راهبردی در اشتغالزایی وتوسعه پایدار خراسان رضوی می پردازند.

Keywords:

گردشگری روستایی , اشتغالزایی , توسعه پایدار , ظرفیت ها , اثرات , اقتصادی , اجتماعی , فرهنگی , خراسان رضوی.