امیرهوشنگ احسانی - دانشیار دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران
سروش روزی طلب - دانشجو کارشناسی ارشد دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران

در این مطالعه توزیع مکانی ذره های PM۱۰ و PM۲.۵ در شهر تهران به منظور پیدا کردن ناحیه های پر خطر بدست آمده است. برای بررسی این موضوع دو ماه از سال ۱۳۹۹ انتخاب شده است و با استفاده از روش وزن دهی معکوس فاصله (IDW) در نرم افزار GIS استفاده شده است. یافته ها : توزیع مکانی به دست آمده نشان می دهد که در ماه مرداد فقط نواحی جنوب و جنوب غربی تهران غلظت بالایی از PM ها را تجربه کرده است ولی در دی ماه ، هم غلظت ها به مراتب افزایش پیدا کرده است و همچنین مناطق بیشتری از تهران تحت شعاع قرار گرفته است. نتایج: تولید و استفاده از چنین نقشه هایی امکان تجزیه و تحلیل های مکانی را به سرعت فراهم می آوردند. دلیل بالا بودن غلظت در زمستان این است که در زمستان انرژی تولید شده توسط نیروگاه ها بیشتر شده است و علاوه بر آن وارونگی دمایی نیز داریم به همین علت غلظت ها به شدت افزایش داشته است و در دی ماه سال ۱۳۹۹ شاخص کیفیت هوا به شدت بالا بوده است که یکی از عوامل آن غلظت بالای ذرات PM بوده است.

, PM۲.۵ , PM۱۰ شهر تهران , , IDW , GIS توزیع مکانی