کاهش مصرف انرژی در استفاده از سیستم های گرمایش و سرمایش تابشی

هدف این مقاله بررسی علل کاهش مصرف انرژی در سیستم های تابشی نسبت به سیستم های جابجایی می باشد. بدین منظور ابتدا معیار آسایش حرارتی مشخص گردید. معیار آسایش حرارتی، با استفاده از دمای کاری، که میانگین دمای متوسط تابشی و دمای هوا می باشد، تعریف می گردد. از این رو می توان بیان داشت که دمای کاری، شامل آسایش حرارتی تابشی و جابجایی است، و شرط مقایسه دو سیستم جابجایی و تابشی، برابری دمای کاری می باشد. با تعریف دمای کاری می توان گفت که سه عامل اصلی موجب کاهش مصرف انرژی در سیستم های تابشی می گردد. اولین عامل کاهش شار حرارتی مورد نیاز در سیستم تابشی برای تامین شرایط آسایش نسبت به سیستم جابجایی می باشد. عامل دوم، کاهش تلفات حرارتی است که به دلیل کاهش دمای هوای آسایش رخ می دهد. عامل سوم، کاهش تلفات حرارتی به دلیل کاهش ضریب انتقال حرارت جابجایی در مجاورت سطوح در تماس با محیط تهویه نشده می باشد. این سه عامل اصلی موجب می گردند که سیستم های تابشی نسبت به سیستم های جابجایی مصرف انرژی کمتری داشته باشند. به منظور مقایسه این دو سیستم میزان مصرف انرژی و دماهای آسایش در این دو سیستم، برای یک فضای مشخص، توسط نرم افزار SGP مدلسازی گردید. نتایج نشان داد که استفاده از سیستم تابشی می تواند نسبت به سیستم جابجایی، تا 34.2% موجب صرفه جویی در مصرف انرژی برای فضای مورد بررسی گردد.

Keywords:

کاهش مصرف انرژی , گرمایش و سرمایش تابشی , دمای کاری , دمای متوسط تابشی