متدولوژی پیشنهادی بمنظور کاهش تلفات فنی با رعایت محدودیت های عملی

طی سال های متمادی اخیر واقعیت تلخ و گزنده تلفات روبه تزاید در سیستم توزیع نیروی کشور آنچنان که باید و شاید مورد توجه واقع نشده بود و اقداماتی که برای کاهش تلفات صورت می پذیرفت متناسب با ابعاد وسیع این فاجعه نبود. اخیراً نیز که طرح ملی کاهش تلفات به تصو یب رسیده و بر ای آن اعتبارا تی شایان توجه اعم ازبلاعوض یا وام کم بهره منظور شده، تلاشی بیشتر به پروژه های « خرید محور » بجای پروژه های « کار و فعالیت های مهندسی محور» معطوف گشته است. طی مقاله حاضر امر کاهش تلفات فنی شبکه های توزی ع مطلبی است که محور آن کار و فعالیت های مهندسی است، بیشتر شکافته شده و از آنجا که تصور بر این است که شا ید یکی از دلایل مهم عدم توجه کافی به امر کاهش تلفات فنی نبود یک متدولوژی و دستورالعمل مصوب برای آن باشد، لذا متدولوژی مناسبی که در آن جنبه های فنی تؤام با جنبه های اقتصاد مهندسی منظور شده است پیشنهاد گردیده است. اساس مقاله انتخاب یک منطقه نمونه، محدوده ای به مساحت حدود 20 هکتار در جنوب شرق تهران است که در حال حاضر توسط 4 دستگاه پست زمینی 1250 کیلوولت آمپر و 2 دستگاه پست زمینی 1000 کیلوولت آمپر تغذیه می گردد، که کلیه فعالیت های امکان پذیر برای کاهش تلفات تا آنجا که مانعه الجمع نباشند مورد بررسی و ارزشیابی واقع شده و برای یکایک آنها نسبت مهم منافع به هزینه( B) محاسبه و تعیین گردیده و آنگاه به فرض آنکه انجام اقدامات از فعالیت های واحدB های بالاتر آغاز و به فعالیت های دارای B پ ایین تر پایان گردد؛ جدولی که حاوی مبالغ انباشته هزینه و درآمد و مدت بازگشت سرمایه و ... باشد تشکیل می گردد که با مراجعه به آن می توان به روش اقتصاد مهندسی به سؤالات مهمی نظیر حد یقف یا چگونگی انتخاب فعا لیتها در صورت وجود محدودیت های بودجه ای یا سقف مدت بازگشت سرمایه و غیره پاسخی علمی و مانع کننده داد. موارد مزبور طی یک مثال واقعی و کاربردی تشریح و اثبات گردیده است.