دیدگاه ها و رفتار کنشگران در نظام حمل و نقل درون شهری مشهد با تاکید بر نقش راننده و مسافر تاکسی

کنشگران نظام تاکسیرانی را به سه دسته کلی مسافران، رانندگان و کارکنان مدیریت و کنترل می توان تقسیم کرد. دسته تاخیر، شامل ماموران راهنمایی و رانندگی، بازرسان سازمان تاکسیرانی و کارمندان سازمان مزبور است. در این مقاله، جنبه های آسیب شناختی تعامل مسافران با رانندگان تاکسی در فرهنگ تاکسیرانی، مدنظر قرار گرفته است. پرسش های اساسی این است که: (۱ کنشگران (رانندگان و مسافران تاکسی) به رعایت هنجارهای نظام تاکسیرانی چقدر پایبندند؟ (۲ کنشگران چه نوع تضادهای هنجاری دارند؟ (۳ ارزیابی کنشگران از نقش های منفی یکدیگر چگونه است؟ روش تحقیق پیمایشی است و از آزمون تفاوت نسبت استفاده شد و تفاوت معنادار گروه نابه هنجار، به هنجار محاسبه شد. نتایج نشان داد که رانندگان و مسافران به عنوان دو گروهی که به شدت در ساختار نظام تاکسیرانی به هم وابسته اند، با هم تضاد منافع و اصطلاک دارند؛ بنابراین، نقض هنجارها دو جانبه است و باعث عدم انسجام گروهی بین کنشگران شده است. هر دو گروه از هم ناراضی هستند و منافع خود را توسط دیگری در خطر می بینند؛ بنابراین، شرایط برای پایبندی عملی به هنجارها فراهم نیست. عدم آگاهی در کنار شرایط ساختاری نظام تاکسیرانی و تضاد منافع شرایط را برای رعایت هنجارها سخت و دشوار کرده است و گروه بندی خصمانه ای را به وجود آورده که رانندگان و مسافران در عین نیاز متقابل به همدیگر، با هم تنش و ناسازگاری دارند و این شرایط باعث عدم انسجام گروهی شده است.