CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی، خودپنداره بدنی و بهشیاری در زنان متقاضی جراحی زیبائی

عنوان مقاله: اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی، خودپنداره بدنی و بهشیاری در زنان متقاضی جراحی زیبائی
شناسه ملی مقاله: JR_ICSS-23-2_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:

امین روستائی - Department of Psychology, Payame Nour University, Tehran, Iran
مریم کوشکی - Department of Psychology, Rudehen Branch, Islamic Azad University, Rudehen, Iran
سعید یزدی راوندی - Behavioral Disorders and Substance Abuse Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
باب الله بخشی پور - Department of Counseling, Payame Nour University, Sari, Iran
امید شکوه فر - Physician, Managing Director of Skin, Hair and Beauty Clinic, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
مقدمه: از آن جایی که جراحی ­های زیبائی بیشتر برای تغییر ظاهر افراد و افزایش اعتماد به نفس آنها انجام می­ شود، می­ توان گفت در متقاضیان جراحی زیبائی، تحمل آشفتگی و بهشیاری پایین و خودپنداره بدنی منفی بالا است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن­ آگاهی بر مولفه­ های تحمل پریشانی، خودپنداره بدنی و بهشیاری در زنان متقاضی جراحی زیبائی بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه­ آزمایشی با طرح پیش­ آزمون، پس­ آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه زنان متقاضی جراحی زیبائی که در شش ماه اول سال ۱۳۹۹ به درمانگاه زیبائی شکوفه شهر تهران مراجعه کردند، تشکیل دادند. از بین آنها ۴۰ نفر (۲۰ نفر در گروه) به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب شدند سپس به صورت کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه نود دقیقه ای، آموزش ذهن ­آگاهی مبتنی بر شناخت درمانی را دریافت نمودند اما گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. برای جمع­ آوری داده ها از پرسشنامه ­های تحمل پریشانی، خودپنداره بدنی و بهشیاری استفاده شد. داده­ ها با آزمون تحلیل کوواریانس در نرم­ افزار آماری SPSS-۲۴ تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد پس از کنترل پیش­ آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر تحمل پریشانی؛ خودپنداره بدنی منفی و  بهشیاری تفاوت معنادار وجود دارد. یعنی، میانگین نمرات تحمل پریشانی و بهشیاری گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش و میانگین نمرات خودپنداره بدنی منفی به طور معناداری کاهش یافته است. نتیجه ­گیری: با توجه به تاثیر این مداخله در افزایش تحمل پریشانی و بهشیاری و کاهش خودپنداره بدنی منفی متقاضیان جراحی زیبائی می­توان کارگاه­ ها و دوره­ های آموزشی مبتنی بر ذهن­ آگاهی برای مشاوران مراکز و بیماران در نظر گرفته شود.

کلمات کلیدی:
Mindfulness-based cognitive therapy, Distress tolerance, Physical self-concept, Mindfulness, شناخت درمانی مبتنی بر ذهن ­آگاهی, تحمل پریشانی, خودپنداره بدنی, بهشیاری

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1276889/