بررسی عملکرد و اجزای عملکرد گل، درصد اسانس و برخی صفات مرفولوژیک و فنولوژیک ۴۸ اکسشن مختلف گل محمدی (Rosa damascena Mill.) در استان کرمانشاه

در این تحقیق، تعداد ۴۸ اکسشن گل محمدی (Rosa damascena Mill.) از نواحی مختلف ایران (۱۱ اکسشن بومی کرمانشاه و ۳۷ اکسشن از استان های دیگر کشور) در آزمایشی با طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی مهرگان استان کرمانشاه در سال های ۱۳۸۵-۱۳۹۰ کشت شدند و صفات عملکردی، مرفولوژیک و فنولوژیک آنها مورد مطالعه قرار گرفت. هر کرت آزمایشی مشتمل بر سه پایه با فاصله ۳ متر × ۳ متر بود. آبیاری قطره ای هر ۱۰ روز یک بار انجام شد. همچنین، کودهای شیمیایی و سموم در مزرعه استفاده نشدند. صفات مورد نظر بعد از استقرار نهال ها در سال های سوم الی پنجم ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که تمام صفات مورد بررسی در بین سال های آزمایش و در بین اکسشن های مختلف، تفاوت معنی داری (P<۰.۰۱) داشتند. واریانس اثر متقابل اکسشن × سال در تمام صفات معنی دار بود (P<۰.۰۱). با توجه به نتایج می توان اکسشن های کرمانشاه کدهای ۱۰، ۱۱، ۲ و ۳، کردستان ۱ و اصفهان کدهای ۷ و ۴ را به عنوان اکسشن های سازگار و دارای عملکرد گل و اسانس مناسب جهت کشت در شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه معرفی کرد.

Keywords:

اسانس , صفات فنولوژیک , عملکرد گل , گل محمدی (Rosa damascena Mill.)