اثربخشی بازی درمانی والد- محور بر پرخاشگری و علائم اختلال نافرمانی مقابله ای

زمینه و هدف: اختلال نافرمانی مقابله ای در دوران کودکی و پیش دبستانی بروز پیدا می کند و در صورت عدم درمان، هزینه های بسیاری بر کودک، خانواده و جامعه تحمیل می کند؛ بنابراین انجام مداخله های مناسب برای کودکان با این اختلال ضروری است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی والد- محور بر پرخاشگری و کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله ای انجام شد. روش: پژوهش حاضر شبه ­تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. از جامعه آماری که شامل تمامی کودکان ۵-۴ ساله با اختلال نافرمانی مقابله ای مراجعه کننده به مهدکودک و پیش دبستانی ستاره شهر منطقه ۱۴ شهر تهران در شش ماه دوم سال ۱۳۹۸ بودند،۳۰ کودک واجد شرایط به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایدهی شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه علائم مرضی کودک گادو و اسپرافکین (۲۰۰۲) و فهرست رفتاری کودک آخنباخ و رسکورلا (۲۰۰۱) استفاده شد. مداخله آموزشی بازی درمانی والد- محور بارتون و لندرث (۲۰۰۶) برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای ارائه شد، در حالی که گروه گواه آموزشی را دریافت نکردند. داده­ها با استفاده از نسخه ۲۲ نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس تک­متغیره در سطح معنا داری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بازی درمانی والد­ محور در کاهش پرخاشگری و بهبود علائم اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان موثر بود (۰/۰۱>p). نتیجه گیری: بازی درمانی والد- محور، راهبردهایی کارآمد و سودمند برای کاهش پرخاشگری و بهبود اختلال نافرمانی مقابله ای، در اختیار والدین و مراکز روان درمانی کودکان قرار می دهد؛ بدین منظور به کارگیری الگوی یاد شده در مراکز درمانی و مشاوره ای، در جهت گسترش سلامت روانی، پیشنهاد می ­شود.

Keywords:

Parent-based play therapy , aggression , oppositional defiant disorder , بازی درمانی والد- محور , پرخاشگری , اختلال نافرمانی مقابله ای