پیش بینی خودتنظیمی یادگیری بر اساس باورهای انگیزشی، باورهای هوشی، و ادراک دانش آموزان مدارس تیزهوشان از جو کلاس درس: نقش میانجی خودکارآمدپنداری و اهداف پیشرفت

زمینه و هدف: خودتنظیمی یادگیری نقش بسیار مهمی در فرایندهای آموزش و یادگیری دانش ­آموزان دارد که خودکارآمدپنداری تحصیلی و اهداف پیشرفت از عوامل موثر در توسعه این توانایی هستند. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل پیش­بینی خودتنظیمی یادگیری بر اساس باورهای انگیزشی، باورهای هوشی، و ادراک از جو کلاس با در نظر گرفتن نقش میانجی خودکارآمدپنداری و اهداف پیشرفت در دانش ­آموزان مدارس تیزهوشان بود. روش: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ­ها همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی دانش ­آموزان مدارس تیزهوشان پایه دوم متوسطه در شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹ بودند که تعداد ۴۰۰ نفر بر اساس روش نمونه­ گیری خوشه ­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدپنداری عمومی (شرر و همکاران، ۱۹۸۲)، مقیاس خودتنظیمی یادگیری و باورهای انگیزشی (پینتریچ و همکاران، ۱۹۹۰)، پرسشنامه ادراک از جو کلاس (رووی، ۲۰۰۲)، مقیاس باورهای هوشی (عبدالفتاح و ییتس، ۲۰۰۶)، و پرسشنامه اهداف پیشرفت (میگلی و همکاران، ۱۹۸۸) بودند. داده ­های گردآوری ­شده با روش مدل­سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ­ها: بر اساس نتایج، بین متغیرهای اهداف پیشرفت، خودکارآمدپنداری، باورهای هوشی، باورهای انگیزشی، و ادراک از جو کلاس با خودتنظیمی یادگیری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰/۰۱>P). یافته ­ها همچنین نقش میانجی­ گر خودکارآمدپنداری در رابطه بین باورهای انگیزشی و ادراک از جو کلاس با خودتنظیمی یادگیری و نقش میانجی­گر اهداف پیشرفت در رابطه بین باورهای انگیزشی با خودتنظیمی یادگیری را مورد تایید قرار داد. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد شاخص­ های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. همچنین متغیر باورهای انگیزشی بر متغیر خودتنظیمی یادگیری، هم اثر مستقیم و هم اثر غیرمستقیم معنا­داری دارد.

Keywords:

Self-regulated learning , motivational beliefs , intelligence beliefs , perception of classroom atmosphere , self-efficacy , achievement goals , خودتنظیمی یادگیری , باورهای انگیزشی , باورهای هوشی , ادراک از جو کلاس , خودکارآمدپنداری , اهداف پیشرفت