مقایسه پرخاشگری و عادت های خواب کودکان ورزشکار و غیرورزشکار

زمینه و هدف: با توجه به شیوع مشکلات خواب و بروز پرخاشگری در دوران کودکی و تاثیر اجرای فعالیت بدنی بر بهبود وضعیت جسمانی و روانی کودکان، پژوهش حاضر با هدف مقایسه عادت­های خواب و پرخاشگری کودکان ورزشکار و غیرورزشکار انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع تحلیلی- مقایسه­ای بود. به این منظور، ۱۲۰ دانش­آموز پسر از بین دانش ­آموزان مقاطع چهارم تا ششم ابتدایی شهرستان اردبیل در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ ، انتخاب شده و به دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار بر اساس حضور مستمر در تیم­ های ورزشی به صورت هدفمند، تقسیم شدند. برای جمع­ آوری داده­ها از پرسشنامه عادت­های خواب کودکان اونز و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامه پرخاشگری کودکان دبستانی شهیم (۱۳۸۵) استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده­ ها از آزمون تی مستقل جهت مقایسه نمره کلی دو گروه دانش ­آموزان و از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره برای مقایسه خرده ­مقیاس­ های پرخاشگری و عادت­ های خواب دو گروه استفاده شد. یافته ­ها: بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل داده­ ها در پژوهش حاضر، کودکان ورزشکار در هر دو متغیر پرخاشگری و عادت­ های خواب، وضعیت بهتری نسبت به کودکان غیرورزشکار داشتند (۰/۰۳۸≥P ، ۰/۰۰۱≥P). همچنین یافته ­ها حاکی از آن بود که کودکان ورزشکار در خرده ­مقیاس­ های مقاومت در برابر خواب (۰/۰۰۳≥P)، تاخیر در خوابیدن (۰/۰۰۱≥P) ، طول دوره خواب (۰/۰۰۱≥P)، بی­خوابی (۰/۰۰۵≥P)، پرخاشگری جسمانی، رابطه ­ای، و کلامی (۰/۰۰۱≤P) به ­طور معناداری بهتر از کودکان غیرورزشکار بودند. نتیجه ­گیری: بنابراین نتیجه می­ شود که اجرای فعالیت بدنی منظم در قالب ورز­ش ­های مختلف می­تواند الگوهای خواب کودکان را بهبود داده و موجب کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در آنها شود.  

Keywords:

Aggression , sleep habits , athlete children , non- athlete children , پرخاشگری , عادت های خواب , کودکان ورزشکار , کودکان غیرورزشکار