اثر جایگیری در ارتفاع میراگرهای جرمی بر روی کارایی آن ها در سازه های چند درجه آزادی

استفاده از میراگرهای جرمی  تنظیم شده تک یا چندگانه یکی از روش­های کاهش ارتعاشات سازه ناشی از زلزله در دهه­های اخیر است. یکی از مشکلات استفاده از میراگرهای جرمی، فضای زیاد اشغال شده توسط این سیستم­ها در سازه­ می­باشد. این فضا گاها می­تواند مزاحمت­هایی برای معماران سازه ایجاد نماید. نتایج پژوهش های پیشین نشان­دهنده این موضوع است که میراگرهای تنظیم شده بر مود اول سازه، با قرار گیری در طبقه بام، بیشترین بازده را از خود نشان می­دهند. ولی در برخی از سازه­ها به دلیل محدودیت­های معماری، اجرای آن­ها در طبقه بام مشکل ساز می­شود و مناسب است میراگرها در دیگر طبقات سازه قرار بگیرند. در این پژوهش اثر جایگیری میراگر در طبقات مختلف سازه بر روی کارایی آن­ها تحت تحلیل­های تاریخچه زمانی بررسی خواهد شد. برای این منظور سه سازه ۵، ۱۵ و ۲۵ طبقه طراحی شده و میراگر­های جرمی تک برای هر یک ارائه می­گردد. سپس این میراگرها در طبقات مختلف سازه قرار گرفته و تحت تحلیل تاریخچه زمانی قرار می­گیرند. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که تغییر مکان میراگرها اثرات قانون­مندی بر روی کارایی میراگرها دارد. این اثرات در قالب یک رابطه که در این پژوهش بدست آمده است قابل پیش­بینی می­باشد.

Keywords:

میراگر جرمی , کنترل سازه ها , جایگیری میراگرها , تحلیل تاریخچه زمانی , سازه چند درجه آزادی