در این تحقیق، اثر میدان الکتریکی و نانوسیال آب/اکسید مس روی انتقال حرارت لوله حرارتی به صورت تجربی مورد بررسی می باشد. سیستم یک ترموسیفون با طول 40 سانتی متر بوده که از سه بخش تبخیر کننده، آدیاباتیک و چگالنده تشکیل شده است. 40 درصد حجمی بخش تبخیر کننده آن، یک بار از سیال آب و در مراحل بعد از نانوسیال آب/ اکسید مس با غلظت های مختلف پر شده و میدان الکتریکی در شدت های متفاوت روی سیستم اعمال گردیده است. در این ببرسی آب شهری به عنوان چاه حرارتی در بخش چگالنده با دبی 200 میلی لیتر بر دقیقه مورد استفاده قرار گرفت. در هر مرحله بعد از پایدار شدن سیستم، دمای آب ورودی و خروجی در چگالنده به وسیله دماسنج هایی با دقت {فرمول در متن اصلی مقاله} درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. در مراحل مختلف، اعمال شدت میدان الکتریکی مختلف و استفاده از غلظت های متفاوت نانو سیال، بازده حرارتی سیستم محاسبه شده و نمودار آنها بر حسب شدت میدان اعمالی رسم گردید. با توجه به فرضیات وروابط موجود، نتایج تجربی بیانگر آن است که استفاده از نانوسیال و میدان الکتریکی، تاثیر بسزایی در افزایش بازده حرارتی ترموسیفون دارد. نتایج نشان داد که توان ورودی نیز روی افزایش بازده حرارتی موثر است. ماکزیمم افزایش بازده حرارتی در حدود 30 درصد بدست آمد.

انتقال حرارت- ترموسیفون- میدان الکتریکی- نانوسیال