مهدی امیر احمدی - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی
نورعلی فرخی - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
حسن اسدزاده - عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انتظارات معلم بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه اول متوسطه انجام شده است. جامعه پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان دختر و پسر سال اول متوسطه منطقه زیرکوه شهرستان قائن که در سال تحصیلی ۸۷ - ۱۳۸۶ مشغول به تحصیل بودند. به منظور انتخاب نمونه آماری پژوهش، دو دبیرستان پسرانه و دو دبیرستان دخترانه از بین یازده دبیرستان منطقه زیرکوه قائن به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس، از هر دبیرستان دو کلاس، در مجموع چهار کلاس به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شد. بدین ترتیب، مجموع دانش آموزان چهار کلاس به تعداد ۱۰۱ نفر (۵۵ دختر و ۴۶ پسر) حجم نمونه آماری این پژوهش را تشکیل داد. با توجه به آزمایشی بودن روش پژوهش، به طور تصادفی، تعداد ۴۶ نفر (۲۱ پسر و ۲۵ دختر) از افراد گروه نمونه در گروه کنترل و ۵۵ نفر (۲۵ پسر و ۳۰ دختر) در گروه آزمایش جایگزین شدند. طی مدت چهار ماه، چهار ساعت در هفته، توسط چهار نفر از معلمانی که خود قبلا در رابطه با انتظارات معلم از دانش آموزان، آموزش های لازم را دیده بودند، به گروه آزمایش و آموزش های لازم ارائه شد. فرضیه های این پژوهش عبارت بودند از: فرضیه اصلی: انتظارات مثبت معلم بر یادگیری درس فیزیک موثر است و فرضیه های فرعی: انتظارات مثبت معلم بر یادگیری دختران در درس فیزیک موثر است؛ انتظارات مثبت معلم بر یادگیری پسران در درس فیزیک موثر است؛ انتظارات مثبت معلم بر یادگیری دختران و پسران در درس فیزیک اثر متفاوت دارد. داده های جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که انتظارات مثبت معلم از دانش آموزان می تواند پیشرفت تحصیلی آنان را افزایش دهد. این تاثیر در درس فیزیک برای دانش آموزان دختر محسوس تر بود. از لحاظ جنسیت، تفاوت چشم گیری بین دانش آموزان دختر و پسر در میزان پیشرفت تحصیلی مشاهده نشد، ولی دانش آموزان دختر بیشتر تحت تاثیر انتظارات معلم قرار گرفتند. با توجه به این نتایج می توان گفت، با داشتن انتظارات مثبت و انتقال آنان به دانش آموزان می توان وضعیت تحصیلی شان را بهبود بخشید و حتی میزان افت تحصیلی در مدارس را تا حدودی کاهش داد.

انتظارات معلم, پیشرفت تحصیلی, دانشآموز, متوسطه