پیشگیری فاسیکولاسیون ناشی از ساکسینیل کولین با لیدوکائین

ساکسنیل کولین، شل کننده عضلانی دپولاریزان است که به علت شروع اثر سریع و کوتاه بودن مدت اثر ، در موارد اورژانس و اعمال کوتاه مورد توجه قرار دارد؛ اما با عوارض متعدد همراه است که پیشگیری از فاسیکولاسیون تا حد زیادی از این عوارض می کاهد . هدف این مطالعه بررسی اثر لیدوکائین بر کاهش شدت و بروز فاسیکولاسیون به دنبال ساکینیل کولین است. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۵ در بخش جراحی گوش و حلق و بینی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شده است. در این تحقیق ۴۰ بیمار با ASAI و جراحی گوش و حلق و بینی، به صورت تصادفی به دو گروه۲۰ نفره تقسیم شدند. در گروه کنترل، سوفنتانیل ۰/۲ µg/kg، پروپوفول ۲/۵ mg/kg و ساکسنیل کولین ۱/۵ mg/kg تجویز شد و در گروه مورد، یک دقیقه قبل از تجویز ساکسینیل کولین، لیدوکائین۱ mg/kg تجویز گردید و بروز و شدت فاسیکولاسیون و وضعیت لوله گذاری تراشه، مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخصات فردی، شدت فاسیکولاسیون و نتایج بی هوشی ، در برگ مشاهده و پرسشنامه جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی، آزمونهای تی و کای اسکوئرو والیس و کای دو، پردازش شد. نتایج: پس از بررسی آماری، نتایج متغیرهای مستقل تفاوت معنی دار نداشت . با بررسی آزمون کای دو، اختلاف آماری واضحی بین گروه کنترل و مورد، از نظر شیوع فاسیکولاسیون، وجود داشت؛ ولی از نظر شدت فاسیکولاسیون و وضعیت لوله گذاری تراشه اختلاف آماری واضح وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که لیدوکائین ۱ mg/kg قبل از القاء، میزان بروز فاسیکولاسیون به علت ساکسینیل کولین را کاهش می دهد.

Keywords:

ساکسینیل کولین , لیدوکائین , فاسیکولاسیون , پروپوفول