محمد جواد نجف زاده - مربی گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد،
مهربان فلاحتی - استادیار گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران
لامع اخلاقی - استادیار گروه انگل شناسی و قارچ شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران
کامران پوشنگ باقری - دانشجوی دکترای میکروبیولوزی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: در چند دهه اخیر، میزان وقوع عفونتهای قارچی در بسیاری از کشورها افزایش یافته است. به دلیل پیدایش مقاومت به عوامل ضد قارچی تعیین طرح استراتژیک موثربرای درمان بیماریهای قارچی یک موضوع مهم در قارچشناسی بالینی است. روش کار: روشهای زیادی برای تعیین تست حساسیت آزمایشگاهی معرفی شدهاند. اخیرا، فلوسیتومتری برای حل مشکل معرفی شده است. مقالات زیادی به مفید بودن این تکنیک استناد کردهاند.این مطالعه با هدف بررسی حساسیت آزمایشگاهی یک سوش استاندارد PTCC و تعدادی ایزولههای بالینی از کاندیدا مطابق با دستورالعمل NCCLS با روش ماکرودیلوشن براث و تست حساسیت فلوسیتومتری انجام شده است. این مطالعه توصیفی بر روی قارچ ها در دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. نمونه های بالینی کاندیدایی جدا شده تحت اثر دارهای ضدقارچی مانند آمفوتریسینB، فلوکونازول، کلوتریمازول، کتوکونازول، میکونازول به روش فلوسیتومتری و ماکرودیلوشن قرار گرفتند. مشخصات نمونه ها، نتایج آزمایشات در پرسشنامه و برگه مشاهده جمع آوری و سپس با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: دادهها نشان دادند که روش ماکرودیلوشن براث و فلوسیتومتری نتایج مشابه در تعیین MIC برای آمفوتریسین B، کتوکونازول، کلوتریمازول، فلوکونازول و میکونازول داشتند. نتیجه گیری: مقایسه نتایج حاصله با روش ماکرودیلوشن براث و فلوسیتومتری در مورد کاندیدا آلبیکنس PTCC۵۰۲۷ و همین طور ایزولههای بالینی نشان داد که فلوسیتومتری خیلی راحتتر و سریعتر از روشهای براث است.پیشنهاد میشود که تست حساسیت فلوسیتومتری بهعنوان یک ابزار قوی در تعیین MIC و تجویز بهترین داروی ضد قارچی در درمان بیماران با عفونتهای کاندیدائی به خصوص کاندیدیازیس سیستمیک استفاده شود

داروهای ضد قارچی, فلوسیتومتری, روش ماکرودیلوشن