نسیبه صدفی - استادیار گروه هنر و معماری ، دانشگاه پیام نور تهران ایران
نغمه جمشیدی - استادیار گروه مهندسی مکانیک دانشگاه پیام نور تهران ایران
محمد زاهدیان - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه مازندران، ایران

پوسته ساختمان به عنوان واسطه اصلی بین فضای بیرون و درون، نقش اساسی در کنترل شرایط محیطی ساختمان ایفا می کند. در معماری بومی منطقه معتدل و مرطوب ایران، دیوارهای سبک ساخته شده از چوب با جرم حرارتی کم تاحدود زیادی تعدیل کننده شرایط حرارتی و رطوبتی محیط بوده اند. حال آنکه در معماری امروز، این مصالح با مصالحی نوین جایگزین شده و در برخی موارد با عایق های حرارتی ترکیب گردیده اند. این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از این مصالح و ابعاد بازشوها بر میزان مصرف انرژی می پردازد. پس از بررسی و شناسایی مصالح رایج ساخت در سطح استان مازندران، شبیه سازی کامپیوتری جهت رسیدن به یک مدل بهینه از کاربرد سیستم ها انجام گردید . عملکرد حرارتی مدل شبیه سازی شده براساس میزان استفاده از سیستم های گرمایشی وسرمایشی در ساختمان ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که ، به ترتیب ساختمان دارای سازه قاب سبک فولادی ،پانهای سه بعدی و سپس بلوک سیمانی بهترین گزینه ها به لحاظ کاهش بار حرارتی و برودتی و ایجاد آسایش حرارتی جهت بکارگیری در ساختمان می باشند. همچنین در آب و هوای معتدل بکارگیری پنجره با نسبت ۲۵ % تا ۳۵ % سطح دیوار خارجی به منظور کاهش میزان تبادلات حرارتی و جذب کافی نور و گرمای خورشید مناسب می باشند. در ادامه مشخص گردید بکارگیری سایه بانهای افقی متحرک و چندبخشی، شیشه های کم گسیل در پنجره ها، و تنظیم باز و بسته بودن پنجره ها در طی ساعات شبانه روز اثرات مطلوبی بر استفاده از تهویه و نورطبیعی وکنترل بار مصرفی ساختمان در این اقلیم خواهند داشت

اقلیم معتدل و مرطوب، ابعاد بازشوها، پوسته ساختمان، مصالح رایج، مصرف انرژی