اولویت بندی عوامل موثر در تعیین عمر مفید ساختمان در جهت ارائه راهبردهای مدیریت در ساخت و ساز

صنعت ساختمان در ایران چند چالش تقریبا هم رده دارد که ارتباطی نزدیک و فوریت و ضرورت یکسانی دارند و باید باهم حلو فصل شوند. چالش اول صنعت ساختمان را طول کوتاه عمر مفید ساختمان ها است، که با دیدی خوش بینانه ۳۰ سال عمرمفید دارند که با استهلاک سالانه این سرمایه ها از بین می رود. مسکن به عنوان یکی از حقوق اولیه و نیازهای اساسی هرفردی می باشد . بخش مسکن علاوه بر تاثیرات شگرف اقتصادی، آثار اجتماعی و فرهنگی و ... نیز دارد . در مورد ارتباط بخشمسکن همین بس که مسکن با ۱۸۰ شغل دیگر مربوط بوده و احیای رونق بخش مسکن باعث رونق سایر بخش ها می شود. ازمنظر دیگری ثبات در بخش مسکن باعث ثبات در کل اقتصاد و یا حداقل، کاهش شدید عدم تعادل ها در اقتصاد خواهد بود.همچنین علاوه بر اینکه مسکن جزو حقوق اولیه هر انسانی می باشد در قانون اساسی نیز به آن تصریح شده است. در نتیجهایجاد تحول در مسکن در جهت نیل به اصل ۱۰۰ قانون اساسی است . تاثیرات اقتصادی مسکن به خاطر مرتبط بودن بابخش های مختلف اقتصادی زیاد است. از آن جمله تاثیر بر رشد اقتصادی است. افزایش فعالیت های اقتصادی بر آهنگ رشداقتصادی می افزاید و در مرحله بعدی، خود تحت تاثیر رشد اقتصادی گسترش می یابد. در این تحقیق یک مفهوم جامع وکامل از عمر مفید ساختمان با در نظر گرفتن اهداف، چگونگی نوع بهره برداری از ساختمان،منابع مصرفی، کنترل و کیفیتمصالح مصرفی، عملکرد مصالح در طول عمر ساختمان، تعمیر و نگهداری اجزای ساختمان ارائه شده و با استفاد از روشتاپسیس فازی عوامل موثر رتبه بندی و اولویت بندی شده است.

Keywords:

عمر مفید ساختمان , مدیریت در ساخت و ساز , بهسازی , اولویت بندی , تاپسیس فازی