توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، راهکارهای عملی در راستای اصلاح الگوی مصرف آب کشاورزی به شرح زیر پیشنهاد گردید: ۱- صرفه جویی در مصرف آب با اعمال کم آبیاری و بکارگیری آب صرفه جویی شده در سطح کاشت بیش تر، که در نهایت منجر به افزایش عملکرد به ازاء واحد حجم آب می گردد. ۲- استفاده از آب های لب شور و شور به عنوان یک
منبع تامین آب کشاورزی در مناطق خشک و تدوین استانداردهای جدید برای استفاده از این آبها و اختصاص آب های با کیفیت مناسب تر به بخش شرب. ۳- تعیین توابع تولید گیاهانی که در تناوب کاشت منطقه قرار دارند و بهینه سازی مصرف آب توسط این توابع. ۴- تعیین نرخ واقعی کمی و کیفی آب در هر منطقه. ۵- استفاده از تکنیک های اختلاط آب شور و شیرین و یا آبیاری متناوب با آب شور و شیرین جهت کاهش اثرات شوری. ۶- تعیین گیاهان مقاوم به شوری و خشکی و قرار دادن این گیاهان در تناوب کاشت منطقه. ۷- توسعه مدل های رایانه ای موجود در خصوص استفاده از تکنیک های توام شوری و کم آبیاری در منطقه در راستای استفاده بهینه از منابع آب.